Τούτο το γράμμα το στέλνω στους πολιτικούς μας, δεξιούς, κεντρώους, σοσιαλιστές και αριστερούς ή δήθεν αριστερούς. ΄Οσοι έχουνε το κουράγιο και το ενδιαφέρον, ας το διαβάσουνε.
Πριν από λίγες μέρες, ενώ έπινα τον απογευματινό μου καφέ, ήρθε να μου κάμει παρέα ο μεγάλος μου εγγονός που έχει και το όνομά μου.
Από την ανοικτή πόρτα της κουζίνας μας, έβλεπα στο απέναντι χωράφι, κάτω από μια γέρικη ελιά, να είναι δεμένο ένα γέρικο γαϊδούρι. Αργομασούσε τα σκόρπια, λιγοστά χορτάρια που είχανε μείνει τριγύρω του και, κάθε τόσο, με αργές κινήσεις, κουνούσε αυτιά και ουρά για να διώξει τις ενοχλητικές μύγες. Το αφεντικό του, ένας καλός μας γείτονας, είχενε βάλει δίπλα του και μια σίκλα με μπόλικο νερό.
- Παππού, μου λε ο εγγονός, ήρτα να σου κάμω λιγάκι παρέα. ΄Ομως, τώρα που είμεστενε μονάχοι, θέλω να σου πω κάτι που θα μείνει μεταξύ μας.
- Λέγε του λέω, ήντα τρέχει;
- Παππού μου, ξέρεις πόσο σε αγαπούμενε όλοι. Γι' αυτό και θέμενε να είσαι πάντα καλά. ' Ομως πρέπει να προσέχεις την υγεία σου. Είναι πάλι καιρός να πας στο Νοσοκομείο για ένα τσεκάρισμα.
- Παιδάκι μου, του απαντώ, το εισιτήριό μου για τον άλλο κόσμο, όπως και κάθε ανθρώπου, έχει ανοικτή ημερομηνία. Μια ψυχή λοιπόν που είναι νάβγει, ας έβγει ό,ποτε είναι το γραφτό. Ήντα τώρα, ήντα αύριο.
- Παππού, μου λε ο εγγονός, τα λες καλά, έτσι είναι, όμως σκέψου και τη γιαγιά. 'Ηντα θα γίνει αν τύχει και πεθάνεις εσύ πρώτος; Με το νόμο του συντρόφου σου του κυρίου Κατρούγκαλου, θα της κόψουνε τη μισή σύνταξη. Μπορείς να μου πεις καλέ πάππου, πώς θα τα βγάζει πέρα με 400 ευρώ;
Γι' αυτό σου λέω, πρόσεχε την υγεία σου αλλά σκέβου και την έρημη τη γιαγιά...
Αυτά μου είπενε ο μικρός και ήφυγενε βιαστικά. Για να πω την πάσαν αλήθεια, τα λόγια του με βάλανε σε μαύρες σκέψεις. Βρε λες νάχει δίκιο το παιδί; Πώς θα τα βγάλει πέρα η γυναίκα μου σαν χήρα μόνο με 400 ευρώ, με δάνειο στην Τράπεζα, με τόσα καθημερινά έξοδα και, επί πλέον, με ΕΝΦΙΑ;
Από την άλλη πάλι, σκέβομαι και τα τωρινά μέτρα της Κυβέρνησης με τις καινούργιες περικοπές στις συντάξεις και τους επί πλέον φόρους από τη μείωση του αφορολόγητου που θα εφαρμοστούνε σε δυό χρόνια. Και λέω από μέσα μου.
-Βρε Ανέστη, άμα η σύνταξή σου πέσει στα εφτακόσια ευρώ, και αν είσαι τότε ακόμη ζωντανός, πώς θα τα βγάζετενε πέρα με την κυρά σου; Ο λογαριασμός δεν βγαίνει. ΄Αρα κάμε από τώρα το κουμάντο σου. Πείσε τη γυναίκα να αρχίσουνε από τώρα οι περικοπές. “Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν” λέει ένα σοφό ρητό.
Το πρώτο που σκέφτομαι με πόνο ψυχής, είναι να πουλήσομενε το φτωχικό μας. Όσο και να σκοτώσομενε την τιμή, ευτά που θα πάρομενε θα φτάσουνε να ξοφλήσομενε το δάνειο της Τράπεζας και να μας μείνει και κάτι στην άκρη για κάθε ανάγκη, μιας και τώρα, μας έχουνε μείνει μόνο τα θαφτικά μας. Νοικιάζοντας ένα μικρό και φτηνό σπιτάκι, θα γλυτώνομενε, στο εξής, τον ΕΝΦΙΑ, τη συντήρηση του σπιτιού και, επι πλέον, θα δικαιούμεστενε την επιδότηση ενοικίου κατά που λένε τα περιβόητα αντίμετρα. Απο κει και πέρα θα πρέπει να αρχίσουνε οι άλλες περικοπές:
-Τέρμα πια οι ιδιώτες γιατροί. Για εξετάσεις μόνο στα επείγοντα του Νοσοκομείου παρέα με ντόπιους και με πρόσφυγες. Τέρμα και τα ουζάκια μου, το τσιγάρο και ο δεύτερος καφές..
Στη Χώρα μόνο αν είναι ανάγκη όπως για να πάρομενε τη σύνταξη.
Ψώνια μόνο από μικρομπακαλικάκια και όχι από σούπερ-μάρκετ που πας για πέντε πράματα και φεύγεις με δεκαπέντε. Τέρμα το συχνό κούρεμά μου αλλά και το βάψιμο του μαλιού της κυράς. Τέρμα και τα έξοδα για αγορά λουλουδιών που μας αρέσουνε όπως είναι οι βασιλικοί, οι φουγκέτες, τα διαβοντράκια, οι βιόλες και οι μαργαρίτες. Μόνο μαστιχάκια που θένε λίγο πότισμα, άρα οικονομία και στους λογαριασμούς του νερού. Κόψιμο στο σταθερό τηλέφωνο αφού η κυρά έχει το κινητό. Όχι πια αναμμένα πολλά φώτα. Και άλλη οικονομία στη θέρμανση. Ας βάζομενε πιο πολλά ρούχα για να μη πουντιάζομενε το καταχείμωνο.
Και ενώ εσκέβουμουνε όλα ευτά και πολλά άλλα, να και μπαίνει στην κουζίνα το στεφάνι μου. Βλέπει το γάδαρο απέναντι και πριν της πω τις σκέψεις μου, αρχίζει τα καρφιά:
-Ανέστη μου, αν τύχει και ξαναγράψεις γράμμα στους καλούς σου συντρόφους, να τος πεις ότι, όπως το πάνε, θα μας καταντήσουνε σαν το απέναντι ζωντανό. Δηλαδή παλουκωμένους μέσ' το σπίτι, με λίγο σανό και λιγάκι νερό, άντε και λιγάκι τηλεόραση. Χωρίς καμιά μικρή χαρά της ζωής. Αυτές πια οι μικρές χαρές θα είναι για τους λίγους. Μη μου πεις Ανέστη μου, αυτό κι αν αποτελεί αριστερή επιτυχία. Να σου κάμουνε γαϊδουρινή τη ζωή. Μπράβο τους και πάλι μπράβο τους.
Εγώ, ούτε που ήβγαλα άχνα. Τσιμουδιά και κουφά αυτιά. Από μέσα μου, όμως, για πρώτη φορά, της ήδωκα χίλια δίκια. Ευτυχώς που δεν της είπα και τις δικές μου σκέψεις για κανούργιες περικοπές. Ένας Θεός ξέρει ποιά θάτανε η αντίδρασή της.
Εσεις κύριοι πολιτικοί, μπορείτε να φανταστείτενε τις αντιδράσεις του μπουρουρισμένου νερού;
Γι' αυτό σας λέω, κάμετε το κουμάντο σας προτού είναι αργά για όλους μας. Και για μας αλλά και για σας.
αντιγραφέας Αριστείδης Ζαννίκος
