Συνέντευξη ευρείας κλίμακας παραχώρησε ο Υποψήφιος Βουλευτής ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, Στ. Μιχαηλίδης στη ChiosPress, απατώντας χωρίς περιστροφές σε δύσκολα ερωτήματα που του τέθηκαν.
Κύριε Μιχαηλίδη, ποιες προτεραιότητες και στόχους έχετε ως υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ;
Η πολιτική επηρεάζει καθοριστικά την ζωή μας. Δεν είναι όμως μονοσήμαντη. Είναι μια αμφίδρομη σχέση πολιτών και πολιτικών. Ο βαθμός εμπιστοσύνης των δύο πλευρών καθορίζει αποφασιστικά την ικανοποίηση των στόχων που επιδιώκονται.
Δυστυχώς αυτή η σχέση στην Χίο έχει διαρραγεί σε τέτοιο βαθμό που έχει προκαλέσει τραυματική εσωστρέφεια η οποία κρατά σε στασιμότητα τον τόπο μας.
Πρωταρχικός στόχος μου, εφόσον εκλεγώ, θα είναι και η αποκατάσταση αυτής της σχέσης ώστε με όλες τις δυνάμεις μας να συστρατευτούμε με ανιδιοτέλεια στην επίλυση των μακροχρόνιων προβλημάτων μας και στην προκοπή της Χίου.
Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει, κατά τη γνώμη σας, η Χιακή κοινωνία σήμερα, και πώς προτείνετε να αντιμετωπιστούν;
Αναμφίβολα τα αδιέξοδα των νέων μας. Οι νέοι σήμερα της Χίου αισθάνονται απόλυτα δικαιολογημένη αποστροφή στην πολιτική και σε όσους ασχολούνται με αυτήν. Βλέπουν ένα τόσο προικισμένο τόπο να μην μπορεί να αναδειχθεί. Επιβάλλεται να μπει φρένο στην πολιτική ιδιοτέλεια, στον κομματισμό, στην διαφθορά, στην ευνοιοκρατία. Αν δεν καταπολεμηθούν αυτά τα κοινωνικά αποστήματα δεν θα επιτύχουμε ουσιαστική ανάκαμψη και πρόοδο.
Ποια ήταν η εμπειρία σας από τις εκλογές του 2019 και τι μαθήματα πήρατε;
Από τις εκλογές του 2019 αυτό που συγκράτησα είναι ότι η Χίος διαθέτει την κρίσιμη πολιτική και κοινωνική «μάζα» να κάνει την ανατροπή, να αντισταθεί στην εξάρτηση και στην ποιμενοποίηση της πολιτικής. Φάνηκε εξάλλου καθαρά στην κρίση του Φλεβάρη του 2020 με την παγχιακή αντίσταση στον αυταρχισμό.
Ο Χιακός λαός θα δώσει ένα δυνατό μάθημα στις επερχόμενες εκλογές σε όσους επιχείρησαν να παραβλέψουν την βούλησή του.
Πώς σχεδιάζετε να ενισχύσετε τη σχέση σας με τους ψηφοφόρους και να τους πείσετε ότι αξίζει να σας εμπιστευθούν, ακόμη και αν έχετε αλλάξει πολιτικό κόμμα;
Οι εποχές έχουν αλλάξει, οι διαφορές μεταξύ των αστικών κομμάτων έχουν αμβλυνθεί. Αυτό που πρωτίστως απασχολεί τους πολίτες είναι η πολιτική να υπηρετεί πραγματικά την αναζήτηση των βέλτιστων πρακτικών για την επίλυση τόσο πολλών προβλημάτων που έχουν συσσωρευτεί στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Οι χιλιάδες συμπολίτες μας που με εμπιστεύτηκαν στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις είναι πανθομολογούμενο ότι δεν ακολουθούν ένα πολιτικό φορέα, συμπεριφέρθηκαν ανεξάρτητα και με κριτήριο μόνον το μέγεθος της κοινωνικής ευθύνης που διέκριναν στο πρόσωπό μου όλα τα χρόνια που συμπορευόμαστε σε αυτόν τον τόπο. Είμαι βέβαιος ότι θα αναγνωρίσουν και θα επικροτήσουν και σε αυτήν την κρίσιμη πολιτική συγκυρία την επιμονή μου η πολιτική να προσαρμόζεται στην ηθική και όχι η ηθική στην πολιτική.
Πώς αντιλαμβάνεστε το ρόλο του βουλευτή και ποιες προσωπικές αξίες θεωρείτε ότι θα σας βοηθήσουν να εκπροσωπήσετε αποτελεσματικά τους πολίτες της Χίου;
Ο Βουλευτής είναι ο εντεταλμένος των πολιτών ενός τόπου στο εθνικό κοινοβούλιο ενταγμένος βεβαίως σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό οργανισμό με σαφείς και καθορισμένους κοινωνικούς άξονες επιδιώξεων. Σε αυτό το πλαίσιο, έχω αποδείξει ότι το εννοώ, θα είμαι ο εκπρόσωπος της Χίου στον πολιτικό οργανισμό που συμμετέχω και όχι ο εκπρόσωπός του στην Χίο.
Ποιες είναι οι κύριες προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει η Χίος στον τομέα της οικονομίας, και ποιες προτάσεις έχετε για την ανάκαμψη και τη βιώσιμη ανάπτυξη του νησιού;
Ένας ευρωπαίος περιηγητής στις αρχές του 19ου αιώνα έχει πει για τον τόπο μας, την Χίο ότι «παράγει το περιττό και στερείται του αναγκαίου». Ίσως να μην απέχει η τότε διαπίστωση και από την σημερινή πραγματικότητα. Η οικονομία δεν έχει καμία σχέση με το τότε εντούτοις ακόμα και σήμερα διαπιστώνουμε ότι η Χίος δεν έχει αναπτύξει ή εκμεταλλευτεί τις μεγάλες δυνατότητές της σε κανένα τομέα της οικονομίας παρόλο που μας δόθηκαν σημαντικές ευκαιρίες και πόροι. Προκαλεί θλίψη το γεγονός ότι η Χίος είναι ένα «νεκροταφείο» εγκαταλελειμμένων άστοχων έργων και υποδομών. Δυστυχώς αισθάνομαι ότι δεν έχουμε πάρει μαθήματα από τις αστοχίες μας. Επιβάλλεται συλλογικά να επανακαθορίσουμε τους στόχους μας, τις δυνατότητές μας και να τους ακολουθήσουμε με αποφασιστικότητα και συνέχεια. Πιστεύω ακράδαντα στο μέλλον της Χίου.
Ποιες πρωτοβουλίες θα προτείνετε για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της κοινωνικής συνοχής στη Χίο;
Η μεγάλη αγάπη που νοιώθουμε για τον τόπο μας την Χίο μας έχει προκαλέσει θα έλεγα ένα ιδιότυπο «μιθριδατισμό» και δεν αντιλαμβανόμαστε στον βαθμό που πρέπει τα καθημερινά προβλήματα και βεβαίως ούτε αντιδρούμε στο γεγονός ότι δεν επιδιώκεται η δραστική αντιμετώπισή τους. Είναι οφθαλμοφανές ότι η πρωτεύουσα ασφυκτιά επιβάλλεται να αναζητηθούν λύσεις για την ανακούφιση της κυκλοφορίας, στάθμευσης, έλλειψη στέγης κλπ. Απαραίτητο όμως είναι να αναζητηθούν λύσεις για την βελτίωση της αισθητικής της πόλης μας, για την αντιμετώπιση των όλο και μεγαλύτερων προβλημάτων της υπαίθρου του νησιού που μαραζώνει και από την επιδείνωση του δημογραφικού. Θα προσέθετα, ψηλά στην πολιτική ατζέντα του τόπου μας, την επιδίωξη οριστικής επιτέλους αντιμετώπισης των χρόνιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι συμπολίτες μας με σοβαρά προβλήματα υγείας, υστέρησης κλπ και οι οικογένειες τους. Δεν μπορούμε ως κοινωνία να παραμένουμε αδιάφοροι.
Πώς αξιολογείτε την παρούσα κατάσταση της υγείας στην Χίο και ποια μέτρα θα λάβετε για τη βελτίωση των υπηρεσιών υγείας και της πρόσβασης σε αυτές;
Η σημερινή κατάσταση της υγειονομικής περίθαλψης στην Χίο μπορεί δίχως υπερβολή να χαρακτηριστεί ως «βασανιστική» για τους πολίτες αλλά και για το υγειονομικό προσωπικό που έχει το καθήκον της κρατικής υγειονομικής φροντίδας. Πρωτοβάθμια περίθαλψη δεν υπάρχει όλο το βάρος ουσιαστικά το σηκώνει το Νοσοκομείο. Έχουν ειπωθεί τόσα για την αντιμετώπιση αυτής της απαράδεκτης κατάστασης πλην όμως παραμένουμε στα λόγια. Το μοναδικό Κέντρο υγείας της νότιας Χίου παραμένει υποστελεχωμένο και με πολλές ελλείψεις στον εξοπλισμό του, κέντρο υγείας στην βόρεια Χίο δεν υπάρχει, τα προβλήματα στο ΕΚΑΒ είναι διαχρονικά και ανεπίλυτα, η ενίσχυση με νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου παραμένει για χρόνια στο επίπεδο υποσχέσεων κ.ο.κ. Δυστυχώς και αυτό το θέμα το έχουμε «συνηθίσει» και το ανεχόμαστε. Η σημερινή κατάσταση δεν χαρακτηρίζεται ως αποδεκτή υγειονομική μέριμνα ούτε μπορεί να υποστηρίξει σοβαρό σχεδιασμό ισορροπημένης ανάπτυξης του νησιού.
Ποια είναι η θέση σας σχετικά με τη μετανάστευση και το προσφυγικό ζήτημα, και ποιες πρωτοβουλίες θα υποστηρίξετε αναφορικά με τη Χίο;
Το μεταναστευτικό όπως το διαχειρίσθηκαν οι τελευταίες κυβερνήσεις εξελίχθηκε σε ιδιαίτερα κρίσιμο πρόβλημα για τα νησιά μας αλλά για την Ελλάδα συνολικότερα. Από τη μια η ιδεοληπτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε αυτό που ζήσαμε την περίοδο 2015-9 από την άλλη η πολιτική της ΝΔ και του κ. Μηταράκη που με την βία προσπάθησαν και συνεχίζουν να επιδιώκουν την δημιουργία μονίμων φαραωνικών υποδομών φιλοξενίας αλλοδαπών προέλευσης κυρίως από ασιατικές χώρες. Το γεγονός ότι ο αριθμός των παράτυπων μεταναστών στην Χίο μειώθηκε δεν σημαίνει ότι έφυγε και από την χώρα μας, το ποσοστό των αλλοδαπών σήμερα στην Ελλάδα έχει υπερβεί το 12% του Ελληνικού πληθυσμού αν κάνουμε ανάλογη προβολή στον χρόνο μπορούμε να φανταστούμε τις εξελίξεις. Η επιμονή του κ. Μηταράκη και της κυβέρνησης της ΝΔ για την δημιουργία υπερδομών στα νησιά μας δεν πηγάζει από ανθρωπιστικές κλπ ευαισθησίες. Εδράζεται σε υπερεθνικές πολιτικές που επιδιώκουν την δημιουργία μονίμων εγκαταστάσεων στην ευρωπαϊκή μεθόριο, εν προκειμένω στα νησιά μας, για την προσέλκυση αλλοδαπών από τους οποίους θα επιλέγουν «ταλαντούχο» εργατικό δυναμικό (βλέπε τον νέο κανονισμό για την μετανάστευση και το άσυλο) για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής οικονομίας ενώ το «υπόλοιπο» θα παραμένει στην χώρα μας όπως γίνεται μέχρι σήμερα αφού δεν υπάρχει ουσιαστικά καμιά δυνατότητα επιστροφής τους στις χώρες προέλευσής και οι οποίοι αν δεν επιστρέψουν εντός πενταετίας αποκτούν δικαίωμα παραμονής στην Ελλάδα κλπ. (βλ. Ευρωπαϊκή Οδηγία 2003/109). Αυτή η πολιτική αφενός δεν πρέπει να περάσει αφετέρου και παράλληλα επιβάλλεται να αλλάξει το «Δουβλίνο ΙΙ» ώστε να επιμεριστεί το πρόβλημα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.