Ο Δήμαρχος Τρικάλων προκειμένου να ανακουφίσει τους πολίτες του δήμου του από τον Καύσωνα προχώρησε ένα βήμα μπροστά από τα συνηθισμένα (παραχώρηση κλιματιζόμενων αιθουσών) και δημιούργησε στάσεις δροσισμού. Τα σημεία αυτά τροφοδοτούνται με νερό από το δίκτυο ύδρευσης, λειτουργούν με μικρά συστήματα (σ.σ μπεκ) ψεκασμού και με το πάτημα ενός κουμπιού δίνουν τη δυνατότητα οι πολίτες να πάρουν μια ανάσα για να συνεχίσουν την πορεία τους μέσα στην πόλη.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι όταν ένας δήμαρχος είναι οραματιστής και θέλει να προσφέρει στους συνδημότες του και όχι απλά να εισπράττει τον μεγάλο μισθό του δημάρχου, σχεδιάζει και υλοποιεί πρωτοποριακά πράγματα.

Στη Χίο ο αποτυχημένος πολιτικά δήμαρχος Χίου, Μαν. Βουρνούς, έκανε απλά κάτι διαδικαστικό που γίνεται στην Ελλάδα από τη δεκαετία του ’90. Συγκεκριμένα παραχώρησε 2-3 κλιματιζόμενες αίθουσες.

Έτσι, ο Δήμαρχος Χίου παίρνει και πάλι ένα μεγάλο μηδέν στον σχεδιασμό δράσεων για την ανακούφιση των πολιτών από τον καύσωνα. Το μηδέν αυτό, όμως, δεν τον εμποδίζει να εισπράττει 3.400 ευρώ περίπου κάθε μήνα.

Επιπρόσθετα ο Δήμαρχος Χίου προκύπτει ότι είναι και αδιάφορος, καθώς δεν ενδιαφέρεται να μάθει καλές πρακτικές από άλλους δήμους και να τους εφαρμόσει και στη Χίο.

Κάλο θα είναι άμεσα να ξεκινήσει να υλοποιεί τις στάσεις δροσισμού, καθώς όπως είπε ο Δήμαρχος Τρικάλων η κάθε στάση δροσισμού κόστισε λίγο, περίπου 200-300 ευρώ.