twitter youtube google

 

ΑΡΘΡΑ

Δευτέρα, 13 Μαρτίου 2023 17:27
Εκτύπωση

Οι μνήμες όλων μας ακόμα νωπές. Σαν σήμερα λοιπόν, αυτή την εποχή και συγκεκριμένα 3ης και 14ης Μαρτίου 1957, έφυγαν δολοφονημένοι από τη ζωή ηρωικά πεσόντες εν ώρα ιερού καθήκοντος υπεράσπισης εδαφικών ακεραιτοτήτων της πατρίδος μας, της Κύπρου, δύο μάρτυρες του αγώνα των Ελληνοκυπρίων και αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α., τα αδέρφια μας, ο «Σταυραετός του Μαχαίρα» και γνωστός με τα ψευδώνυμα «Ρήγας», «Αίαντας, «Άρης», «Μάστρος», «Ζώτος», Γρηγόρης Αυξεντίου και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης.

12

Απώτερος και ιερός σκοπός, η αποτίναξη του κατοχικού Αγγλικού ζυγού και η Ένωση της Μεγαλονήσου με την Ελλάς.

 

Γρηγόρης Αυξεντίου «ο Σταυραετός του Μαχαίρα»

Οι Άγγλοι έκαναν πολλές προσπάθειες να τον συλλάβουν και τον επικήρυξαν με 5.000 λίρες, μάταια όμως, δεν υπέκυψε ποτέ ο Σταυραετός, αντ΄αυτού γονάτισε στην κυριολεξία τον Αγγλικό ζυγό. Στα τέλη Φεβρουαρίου 1957, οι αγγλικές δυνάμεις κατόπιν ασφυκτικής ανάκρισης, απέσπασαν από έναν βοσκό την πληροφορία, ότι ο Αυξεντίου και η ομάδα του βρίσκονται σε μια σπηλιά, πλησίον της Μονής Μαχαίρα στο όρος Τρόοδος. Απόσπασμα 60 στρατιωτών έσπευσε στο σημείο το απόγευμα της 2ας Μαρτίου, περικυκλώνοντας την σπηλιά και καλώντας τον να παραδοθεί, όμως η απάντηση του αγέρωχου «Σταυραετού» και αγωνιστή της ΕΟΚΑ, «Μολών λαβέ». Ο επικεφαλής των άγγλων, στέλνοντας δυνάμεις στρατιωτών να προσβάλλουν τους αγωνιστές, δέχονται καταιγιστικά πυρά. Άλλοι σκοτώνονται, άλλοι υποχωρούν, όχι όμως οι αγωνιστές. Οι μάχες συνεχίστηκαν για 10 ώρες, χωρίς κανένα αποτέλεσμα για τους Άγγλους. Το αλύγιστο θάρρος του και των αντρών του, ορμώμενοι από την αγάπη τους για την πατρίδα και διακατεχόμενοι από υψηλό αίσθημα υπερηφάνειας, υπερίσχυε των βαλλόμενων βρετανικών πυρών. Περί την 2 η ώρα τη νύχτα, οι Άγγλοι, έρριψαν βόμβες πετρελαίου. Τεράστιες φλόγες τύλιξαν την σπηλιά και μόνον αυτές κατάφεραν να κυριεύσουν το σώμα του. Το πτώμα του ηρωικού πατριώτη βρέθηκε απανθρακωμένο και τάφηκε την επόμενη στον χώρο που είναι γνωστός σήμερα ως «Τα Φυλακισμένα Μνήματα». Στον τόπο μάχης έχει ανεγερθεί μνημείο ενώ στο μοναστήρι δεσπόζει εντυπωσιακό άγαλμα του ήρωα.

Έγραψε χρόνια μετά ο σπουδαίος κύπριος ποιητής, Κώστας Μόντης: «Να πάρουμε μια σταγόνα απ΄το αίμα σου να καθαρίσουμε το δικό μας, να πάρουμε μια σταγόνα απ΄το αίμα σου να μπολιάσουμε το δικό μας, να πάρουμε μια σταγόνα απ΄το αίμα σου να βάψουμε το δικό μας να μη μπορεί ποτέ πια να το ξεθωριάσει ο φόβος».   

 

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

Το 1953, στο άνθος της ηλικίας του, μόλις 15 ετών, κατεβάζει και τεμαχίζει την Αγγλική σημαία στο κολέγιο της Πάφου, κατά την ημέρα της στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ στο Λονδίνο.

          Στις 18 Δεκεμβρίου 1956, συλλαμβάνεται και κατηγορείται για κατοχή και παράνομη διακίνηση οπλισμού. Η δίκη του όμως ορίζεται για τον Μάρτιο του 1957. Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, ο συμπατριώτης και αδερφός μας, δεν αφήνει περιθώρια υπεράσπισης στους δικηγόρους του και παραδέχεται την ενοχή του, ορθώνοντας το ανάστημα του με υπερηφάνεια, λέγοντας: «Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο». Οι δικαστές ανένδοτοι, τον δικάζουν σε θάνατο. Την επόμενη της καταδίκης του, ο κόσμος ξεσηκώνεται για να σώσει τον νεαρό μαθητή. Οι εκκλήσεις για την απονομή χάριτος από την Ελλάδα, την Αγγλία, τις ΗΠΑ απορρίπτονται από τον κυβερνήτη του Αγγλικού ζυγού Τζον Χάρντινγκ και την αγγλική διπλωματία.

          Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957, οδηγείται στην αγχόνη τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο. Η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης περνά στην αιωνιότητα.

          Αξιοσημείωτο, πως ο «Βαγορής», όπως ήταν το χαϊδευτικό του απτόειτος, με θάρρος και ανδρεία στο τελευταίο του γράμμα δηλώνει: «Θ΄ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να΄ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το καθετί. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα? Τι αύριο? Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 07:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη μέρα. Μη ρωτάτε το γιατί»

         Κλείνοντας, όπως κάθε χρόνο έτσι και αυτές τις ημέρες, είθισται να τιμάμε τους δολοφονημένους ήρωες και αδέρφια μας.

«ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΙΩΜΕΝΟΥ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ, ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕ ΛΟΓΙΕΤΑΙ»

Αθάνατοι

Γρηγόρης Αυξεντίου

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

 

 

Ένωση Στρατιωτικών Χίου

%MCEPASTEBIN%

12

image

image

Newsletter