…6 Μαϊου 2010…

στον Φιλολογικό Σύλλογο  «Παρνασσός», στην παρουσίαση της Ποιητικής Συλλογής μου  «ΙΜΕΡΟΣ». Από αριστερά: Χαράλαμπος Σαχτούρης, Κατερίνα Διδασκάλου, Νίκος Ξανθόπουλος, Γιώργος Κοτανίδης και στο αναλόγιο:  ο υποφαινόμενος: Χρίστος Μπελλές…

Μετά στην επί της οδού Μητροπόλεως Ταβέρνα: «Ο Τζίτζικας και ο Μέρμηγκας», σε μια ατέρμονη συζήτηση διανθισμένη με κρασί, όνειρα, γράμματα ανεπίδοτα, χαμένες μάχες και επαναστάσεις, Μαρξ, δουλειά και… δόξα τω Θεώ…

Τα λόγια είναι περιττά, τα πρόλαβε ο Πίνδαρος: «Σκιάς όναρ άνθρωπος» (ίσκιος ενός φευγαλέου ονείρου ο άνθρωπος)…

Ο άνθρωπος είναι η πιο τραγική φιγούρα στην Ύπαρξη, γιατί έχει συνείδηση των όσων ζει. Γι' αυτό είναι αμαρτία να ζεις χωρίς να κάνεις τον εαυτό σου ευτυχισμένο. Είναι αμαρτία, όταν, κατά τον ποιητή: «τα όνειρά μας/ αναβάλλονται διαρκώς/μέχρι που γίνονται γηρατειά».  Η ευτυχία διδάσκεται με την αρετή, αποκτάται με την αρετή... Και η αρετή, που είναι η τάση προς την ηθική τελειότητα, κατακτιέται με την Παιδεία, αφού η Παιδεία αποτελεί την πνευματική και ηθική αγωγή του ανθρώπου... Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω...

Καλό Παράδεισο, ακριβοί και αγαπημένοι… Νίκο μου - Γιώργο μου…

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΠΕΛΛΕΣ