Στις πρόσφατες κινητοποιήσεις για τις νέες δομές, που σημάδεψαν επί τριήμερο τη Χίο και τη Λέσβο, στους δρόμους ξεχύθηκαν δεκάδες μαθητές, που με τη νεανική ορμή τους έδωσαν τη δική τους ευχάριστη νότα στις γκρίζες καταστάσεις! Μαθητές ακόμη και γυμνασίων κατεγράφησαν να τραγουδούν τον εθνικό μας ύμνο και να σηκώνουν ελληνικές σημαίες. Ειδικότερα στη Χίο μαθητές και μαθήτριες σε διάφορες στιγμές των κινητοποιήσεων ήρθαν, κρατώντας σημαίες και διαδηλώνοντας για την υπεράσπιση της πατρώας γης.

Αυτό το τριήμερο ο γράφων σε κάθε ευκαιρία πλησίαζε τους μαθητές, ρωτώντας τους τα κίνητρά τους, σε μια προσπάθεια να ανιχνεύσει εάν ο λόγος της παρουσίας του στις συγκεντρώσεις σχετίζονταν με το μπούγιο, τον χαβαλέ και τη φασαρία… Και κάθε φορά η έκπληξη μου ήταν ευχάριστη και συνάμα συγκινητική, καθώς διαπίστωνα ότι τα παιδιά (κάθε άλλο από παιδιά ήταν στη σκέψη) είχαν έρθει συνειδητοποιημένα και με μοναδικό κίνητρο την προάσπιση του τόπου τους από τις πολιτικές που θέλουν να τον μετατρέψουν σε γκέτο.

Έτσι, σε μια εποχή που οι διεθνιστές αριστεροί κάνουν ότι μπορούν για να δαιμονοποιήσουν την εθνική συνείδηση και να στιγματίσουν οποιονδήποτε μιλάει για την πατρίδα, τα παιδιά αυτά αποτελούν το ανάχωμα απέναντι στη θολοκουλτούρα τους. Αποτελούν την ελπίδα της πατρίδας και συνάμα αποτελούν την πλέον δυσάρεστη έκπληξη όλων αυτών των αριστεριστών που θέλουν να επιβάλλουν σε ολόκληρη την κοινωνία τις ιδεοληψίες τους.

ΓΡΑΦΕΙ: Ο ΣΧΟΛΙΑΡΧΗΣ

ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ