Απο τα τελευταία θύματα της  κυβέρνησης, στον ευρύτερο τομέα της κοινωνικής πολιτικής είναι τα Κέντρα Πρόληψης. Δεν με εκπλήσσει, γιατί  βλέπω πως αντιλαμβάνονται, την πρόληψη  και την σημασία της ,την θεραπεία και την απεξάρτηση.Είναι θέμα πολιτικής επιλογής και έχει να κάνει με το ευρύτερο πλαίσιο που στηρίζουν.Η Πρόληψη για αυτούς είναι εμπόδιο,  πρόβλημα. Δεν πιστεύουν, ότι σώζει ζωές, δεν πιστεύουν στην σπουδαιότητα των πάσης φύσεως  εκπαιδευτικών προγραμμάτων που γίνονταν όλα τα προηγούμενα χρόνια σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους και ειδικότερα στα σχολεία. Δεν τους ενδιαφέρει τίποτα από αυτά, θέλουν τον νέο άνθρωπο –ειδικότερα- χωρίς γνώση, σκέψη, όραμα,ελπίδα,διέξοδο,τον θέλουν εξαρτημένο και άβουλο.Προτιμούν να επενδύουν στην καταστολή και τον εγκλεισμό. Με το νομοσχέδιο  που έρχεται προς ψήφιση,προβλέπεται η κατάργηση όλων των κέντρων πρόληψης και η δημιουργία ενός ενιαίου οργανισμού «ομπρέλα» με την ονομασία «Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων». Από αυτό το νομοσχέδιο, απουσιάζουν τα κέντρα πρόληψης ως φορέας για την πρόληψη,απουσιάζει κάποια νομοθετική κατοχύρωση και η εξασφάλιση χρηματοδότησης.Η κατάργηση ουσιαστικά της αυτονομίας των κέντρων οδηγεί μεθοδικά στην συρρίκνωση και στην αλλαγή λειτουργίας και στόχευσης .Η πρόληψη, η θεραπεία και η επανένταξη καθίστανται αμφίβολες από τα μελλοντικά κέντρα,όπως και η συνέχιση του δημόσιου χαρακτήρα. Μάλλον προοιωνίζεται η στροφή και σε αυτό το κομμάτι στην ιδιωτική πρωτοβουλία και η εμπορευματοποίηση αυτού του τόσοευαίσθητου τομέα.Οι εξαρτήσεις είναι γεγονός στην κοινωνία ,στον τόπο μας θυμόμαστε πολλά σοβαρά  γεγονότα και η εξασφάλιση της εύρυθμης  λειτουργίας του κέντρου πρόληψης Χίου «Ναυτίλος» είναι αναγκαία για την τοπική κοινωνία της Χίου.Επιπλέον,είναι απαραίτητο η προσέγγιση αυτών των θεμάτων να γίνεται με ευαισθησία και ανθρωπιά, από εξειδικευμένους επιστήμονες που γνωρίζουν τα θέματα και όχι από όποιον να είναι, βαπτιζόμενος ως άριστος από την κυβέρνηση.

Θυμάμαι εδω και 25 χρόνια την δουλειά που κάνουν ολοι οι εργαζόμενοι στο κέντρο πρόληψης ,τους οποίους  γνωρίζουμε με το μικρό τους όνομα.Θυμάμαι τα  επιμορφωτικά προγράμματα στο κέντρο,θυμάμαι να έρχονται στα σχολεία και να ενημερώνουν τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, τους θυμάμαι συμπαραστάτες σε όσες περιπτώσεις χρειάζονταν. Δεν πρέπει να το αλλάξουν και αυτό.

ΓΡΑΦΕΙ: Ευαγγελία Μανιτσούδη - εκπαιδευτικός