Εν μέσω γενικής “μαυρίλας” (παγκόσμιας αλλά και τοπικής) κάποιες ειδήσεις φαντάζουν (και είναι) ως αχτίδες φωτεινές που σου προκαλούν αισιοδοξία και ελπίδα ότι, τελικά, κάτι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.

   Τα στοιχεία που συνθέτουν τη γενική “μαυρίλα” είναι ουκ ολίγα. Ξεχωρίζουν η δραματική κλιματική αλλαγή με τις αρνητικές επιπτώσεις της παγκοσμίως, οι νέες φονικές ασθένειες (π.χ. ο νέος κορωνοϊός) που προστίθεται στις ήδη γνωστές (καρκίνοι, καρδιοπάθειες, αυτοάνοσα, διαβήτης κ.λ.π.), η βίαιη αποσταθεροποίηση του παγκόσμιου πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού συστήματος (πόλεμοι, εμφύλιοι σπαραγμοί, αύξηση φτώχιας και ανεργίας, άνοδος στην εξουσία δημαγωγών-λαϊκιστών ηγετών τύπου Ερντογάν, Τραμπ, Μπολσενάρου,Όρμπαν κ.λ.π.), καθώς και η ενίσχυση ακροδεξιών κομμάτων ακόμη και σε Χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

   Στις παγκόσμιες αυτές απειλές, ήδη, αρκετές Χώρες, Οργανισμοί και φωτισμένοι επιστήμονες, αντιστέκονται σθεναρά στηρίζοντας πολιτικές μετριασμού των αρνητικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής (π.χ. με ενίσχυση των ήπιων μορφών ενέργειας και περιορισμό χρήσης των ρυπογόνων ορυκτών καυσίμων), με ανακάλυψη νέων φαρμάκων και εμβολίων, με προγράμματα περιορισμού της ανεργίας και της φτώχιας και με στήριξη ειρηνευτικών πρωτοβουλιών κατά των πολέμων και της βίας που ασκούν Κράτη κατά πολιτών τους ή εναντίον άλλων Κρατών. Εξυπακούεται ότι, ο πόλεμος του “καλού” εναντίον του “κακού”, αν και διαχρονικός, ούτε εύκολος είναι ούτε και πάντα τελεσφορεί υπέρ του “καλού”. Βλέπετε, πίσω από το “κακό”, συνήθως κρύβονται τεράστια (άνομα) συμφέροντα ή παρανοϊκοί, φιλόδοξοι και εγωπαθείς ηγέτες.

  ΄Οπως είναι φυσικό, η Πατρίδα μας, είναι αδύνατον να μην επηρεάζεται από τα παγκόσμια αυτά προβλήματα και μάλιστα σοβαρά και συχνά. Καταστροφές λόγω έντονων φυσικών φαινομένων που οφείλονται κυρίως στην κλιματική αλλαγή, πανδημίες όπως η σημερινή του κορωνοϊού, πόλεμοι και φτώχια που προκαλούν και εντείνουν τα φαινόμενα των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών και προς τη Χώρα μας, είναι πλέον καθημερινά φαινόμενα που επηρεάζουν αρνητικά τη ζωή όλων μας.

   Σ' αυτά τα προβλήματα, εμείς, ως Ελλάδα, πρέπει να συνυπολογίσουμε και να συνεκτιμήσουμε και όσα μας προκαλεί από το 1974 ο εξ Ανατολών κίνδυνος που ακούει στο όνομα Τουρκία, καθώς και όσα δεινά προκάλεσε στην Πατρίδα μας και στους πολίτες της η πρωτοφανής δεκαετής οικονομική κρίση.Μια κρίση που ήδη επανέρχεται λόγω των συνεχιζόμενων προβλημάτων (οικονομικών και κοινωνικών) που προκαλεί η πανδημία του κορωνοϊού και η ανθρώπινη αφροσύνη η οποία, υποτιμά τον κίνδυνο εξ αυτής ή (το χειρότερο) του θεωρεί “ανύπαρκτο” και προϊόν συνομωσίας !!

   Ως “καλά νέα”, που μπορούν να χαρακτηρισθούν αντιστάθμισμα των “δεινών” μας, καταγράφονται αφ' ενός η απόφαση ενίσχυσης της Χώρας μας από την Ε.Ε. κατά τα προσεχή έτη με ποσά που θα φθάσουν και ίσως ξεπεράσουν τα 70 δις ευρώ, η Κυβερνητική επιλογή για ΑΜΕΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ της αποτρεπτικής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεών μας, καθώς και η πρόσφατη υπογραφή συμφωνιών Ελλάδας-Ιταλίας και Ελλάδας-Αιγύπτου για οριοθέτηση των ΑΟΖ τους, συμφωνίες που δημιουργούν νέα δεδομένα στη Μεσόγειο και, ως εκ τούτου, καθιστούν την Τουρκία ακόμη πιό επιθετική, μιάς και “μπλοκάρουν” τους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις του Ερντογάν για ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

   Ανεξαρτήτως της, μη προβλέψιμης, πορείας των Ελληνοτουρκικών σχέσεων και της τελικής έκβασης αυτών (εκτόνωση ή θερμό επεισόδιο με άγνωστη την εξέλιξή του), σε τοπικό επίπεδο, κάποιες ειδήσεις πρόσφατες, δημιουργούν τη βάσιμη ελπίδα ότι, επιτέλους, κάτι “κινείται” και εδώ προς τη σωστή κατεύθυνση.

   Η διαφαινόμενη απεμπλοκή οδικών έργων που σχετίζονται με την δρομολογημένη επέκταση και τον εκσυγχρονισμό του αεροδρομίου μας, η επαναδημοπράτηση του νέου Δικαστικού Μεγάρου Χίου, η επανέναρξη των εργασιών στην Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου μας (τα κενά προσωπικού του οποίου ΠΡΕΠΕΙ να καλυφθούν πάσει θυσία),η συνέχιση των αναστηλωτικών εργασιών στον Ανάβατο, έστω  και με το χρονοβόρο σύστημα της αυτεπιστασίας (ο φίλος Πρόεδρος του Αναβάτου Γιώργος Φιστές, δικαιολογημένα, ως έχων “καεί στο κουρκούτι” τώρα “φυσά και το γιαούρτι”), αλλά και η σοβαρή επένδυση της Εταιρείας συμφερόντων Τσάκου στη Μαρίνα της Χίου, προκαλούν αισθήματα αισιοδοξίας και ελπίδας ότι, όντως, “κάτι γίνεται” και στη νησί μας.

  ΄Ενα νησί που, ζώντας επί δεκαετίες, πρωτίστως από τη Ναυτιλία και το εμπόριο καθώς και από τη μαστίχα και τα προϊόντα που σχετίζονται μ΄αυτήν πασχίζει τα τελευταία χρόνια να αναπτύξει και τον τουρισμό, να αναδείξει και να αξιοποιήσει την πλούσια πνευματική και πολιτιστική του κληρονομιά και ταυτότητα ως σπουδαία “προίκα” και, συνεργαζόμενο με τα λοιπά γειτονικά νησιά, να στηρίξουν, όπως του αξίζει, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου το οποίο, κατά γενική παραδοχή, αποτελεί ίσως την πλέον σημαντική μεταπολεμική κρατική επένδυση στον εθνικά, ευαίσθητο Αιγαιακό χώρο.

   Θέλω να ελπίζω-μαζί με αρκετούς νουνεχείς συμπατριώτες-οτι, σ' αυτήν την δύσκολη συγκυρία και υπ' αυτές τις συνθήκες, οι αιρετοί εκπρόσωποί μας τόσο στο Κοινοβούλιο όσο και στην Τοπικά Αυτοδιοίκηση, θα πράξουν στο ακέραιο το καθήκον τους, ώστε, με ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, να “ξεκολλήσουν” τα νησιά μας από το τέλμα.

   Ευχές για καλό Δεκαπενταύγουστο.

ΓΡΑΦΕΙ: Α. ΖΑΝΝΙΚΟΣ: