Οι επιδημίες λειτουργούν σαν καθρέφτη της ανθρωπότητας, όπως λέει ο καθηγητής Σνόουντεν στο βιβλίο του "Επιδημίες και Κοινωνία”

Xρειάζεται ψυχραιμία , υπευθυνότητα και αλληλεγγύη, προκειμένου να αντέξει το σύστημα υγείας και να ξεπεραστεί η πανδημία με τις μικρότερες δυνατές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, αλλά και με τις μικρότερες δυνατές συνέπειες στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει πιο σοβαρά και πιο υπεύθυνα από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα αυτή την κρίση και όλοι στο τέλος θα βγούμε πιο δυνατοί .Σήμερα, η οικονομική δραστηριότητα παγκοσμίως, διακόπτεται βίαια, μέσα από ένα συνδυασμό κυβερνητικών εντολών και κοινωνικών συμπεριφορών .Εκείνο που φοβίζει όμως, είναι, όλα αυτά να καταστούν μέρος μιας ιδιότυπης κανονικότητας, διαμορφώνοντας ρεύμα απόγνωσης με τεράστιες οικονομικές ζημιές, που ίσως, κανείς μας να μην μπορεί να υπολογίσει.

Ανυπολόγιστο το κόστος ζημιάς που θα προκύψει σε όλα και στη χώρα μας σε μιά οικονομία που υποβασταζόταν με δεκανίκια και που έδειχνε, πριν το κακό, να συγκλίνει σε κάποιες ισορροπίες δειλά αλλά σταθερά,

Δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης, με απότομη απαξίωση του βιοτικού επιπέδου μας που μόνο σύντομη και μόνο ανώδυνη δεν είναι Ακόμα δεν την έχουμε ξεπεράσει βέβαια και ο κορωνοιός, φροντίζει να την επαναφέρει σε πρώτο πλάνο...

Όλες οι επιστήμες διδάσκουν κάτι πολύ σημαντικό: απαιτείται κριτική και κυρίως συνδυαστική ματιά των δεδομένων

Λένε ότι η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες. Τώρα είναι τεράστια ευκαιρία της Κυβέρνησης να προσπεράσει τα αναχώματα των "παρακμιακών δυνάμεων" της χώρας με ταχύτατες διαδικασίες και να εκσυγχρονίσει τη δημόσια διοίκηση με την επίκληση της έκτακτης ανάγκης . Για παράδειγα γνωστά καταγεγραμμένα προβλήματα με πρώτο την πάταξη της γραφειοκρατίας

Ο πόλεμος όμως δεν εστιάζεται μόνο στην υγεία , αλλά και στο δυσοίωνα ορατό μέτωπο της οικονομίας πολλών κλάδων που είτε η κοινωνία τους θεωρεί δεδομένους, είτε θεωρεί ότι ποτέ δεν πλήττονται, αλλά η πραγματικότητα τους διαψεύδει πανηγυρικά .Αυτή η παγκόσμια λαίλαπα του κορονοϊού είναι ίσως μια ευκαιρία να ξανασκεφτούμε το ποιοι άνθρωποι αξίζουν την προσοχή μας. Επιστήμονες, βιολόγοι, γιατροί και νοσοκόμοι πασχίζουν καθημερινά για τις ζωές όλων μας. Αν τα εκατοντάδες εκατομμύρια που δίνονται σε μπαλαδόρους, και ατάλαντους celebrities , διαχεόνταν στην έρευνα και την ανάπτυξη, θα ήμασταν σε καλύτερη θέση να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια παγκόσμια κρίση.

Οταν η Πατρίδα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με μία πρωτόγνωρη κρίση και βρίσκεται αντιμέτωπη με ασύμμετρες απειλές, έχουμε όλοι την ευθύνη να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Όπως έλεγε και ο Οδυσσέας Ελύτης: «Η μοίρα μας βρίσκεται στα χέρια μας».

Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ