Ο “Διπλωματικός Κύκλος Συνταξιούχων Πρέσβεων” καλεί τους εκπροσώπους του έθνους να μην συμβάλλουν με την ψήφο τους στην αποδοχή της συμφωνίας αυτής”- των Πρεσπών- την οποία χαρακτηρίζουν ετεροβαρή, λεόντεια, που βλάπτει, τα εθνικά μας συμφέροντα”. Επισημαίνεται επίσης ότι η “εν λόγω συμφωνία”,επιβληθείσα- ως φαίνεται- έξωθεν, “τείνει να επιφέρει διχασμό στην ελληνική κοινωνία” .Οι δεκαοκτώ πρέσβεις ε.τ που υπογράφουν την επιστολή είναι οι: Αιλιανός Κωνσταντίνος , Αλιάγας Σπύρος, Βάσσης Κωνσταντίνος, Γεννηματας Ιωάννης. Δεναξάς Ευάγγελος, Δοκιανός Σπύρος, Δρακουλαράκος Ιωάννης, Θεοδωρακόπουλος Αθανάσιος, Κοραντής Ιωάννης, Παπασλιώτης Απόστολος, Πολίτης Κωνσταντίνος, Σταματίου Εμμανουήλ, Στοφορόπουλος Θέμος, Φραγκούλης Ευάγγελος Χιωτάκης Μιλτιάδης. Το πλήρες κείμενο της επιστολής αυτής, έχει ως εξής: “Η συμφωνία αυτή, όπως πιστεύουμε, αποτελεί πλήρη αποδοχή- και κατά συνέπεια δική μας υποχώρηση- των απαιτήσεων της σκοπιανής πλευράς, η οποία ήδη από της σύστασης του Ομόσπονδου κρατιδίου των Σκοπίων μέσα στα πλαίσια της άλλοτε Γιουγκοσλαβίας , αλλά και σήμερα το προκύψαν μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας νέο κρατικό μόρφωμα της ΠΓΔΜ εξακολουθεί να εκδηλώνει “αλυτρωτικές” τάσεις κατά της χώρας μας, ενώ ταυτόχρονα δεν φαίνεται να έχει εγκαταλείψει την επεκτατική πολιτική του Τίτο περί “ενοποιήσεως όλου του του μακεδονικού χώρου συμπεριλαμβανομένης και της Ελληνικής ιστορικής Μακεδονίας”. Φοβούμεθα ότι ούτε η νέα ονομασία που συμφωνήθηκε στις Πρέσπες, ούτε οι τροποποιήσεις των σχετικών με τον “αλυτρωτισμό” διατάξεων του σκοπιανού συντάγματος θα μπορέσυν να ανακόψουν τις επεκτατικές βλέψεις των “πολιτών της Δημοκρατίας¨της Βόρειας Μακεδονίας” και ιδιαίτερα της νέας γενιάς, η οποία γαλουχήθηκε με το όνειρο επέκτασης της χώρας τους στην κατ΄αυτούς “Μακεδονία του Αιγαίου”. Οι πολίτες της χώρας αυτής αρνούνται να δεχθούν την ιστορική αλήθεια, ότι η περιοχή των Σκοπίων ήταν τμήμα της αρχαίας Δαρδανίας, ως τούτο επιβεβαιώνεται απο αδειάσειστα αρχαιολογικά, εθνολογικά, γλωσσικά και άλλα στοιχεία. Ενδεικτικά παραθέτουμε περικοπή από το έργο (Περιηγηματικόν Πικτάκιον εκδοθέν στο Αμστερνταμ το 1706) του νεοέλληνα διανοητή που διακρίθηκε στον Ευρωπαϊκό χώρο, Αναστασίου Μιχαήλ, όπου υπογραμμίζεται ότι με την Μουσία (σημερινή Σερβία) προσομορούσιν (συνορεύουν) οι Δαρδανικοί Σκούποι ( δηλαδή τα σημερινά Σκόπια). Πέραν όμως της διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας, που επιχειρείται με την Συμφωνία των Πρεσπών. Η τελευταία θα δημιουργήσει σειρά προβλημάτων σε πολλαπλά επίπεδα και θα αποτελέσει αιτία προστριβών και αποσταθεροποίησης. Διότι αναγνωρίζεται, εντελώς εσφαλμένα, η “μακεδονική γλώσσα” και “ταυτότητα” ,ήτοι τα κυριότερα συστατικά στοιχεία για την δημιουργία μιας εθνικής οντότητας.
Οι σχετικές διατάξεις της συμφωνίας των Πρεσπών παρέχουν το νομικό πλέον κάλυμμα για να συνεχίσει η σκοπιανή πλευρά την “αλυτρωτική΄' της πολιτικη με άλλα πιο ισχυρά από τα μέχρι τώρα μέσα και μία πιο έντονη ρητορική προβολή τους. Οι δηλώσεις άλλωστε του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ στις Πρέσπες, πριν καν στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής της εν λόγω συμφωνίας, όπου διαχώρισε τους Έλληνες από τους “Μακεδόνες” ,ως και εκείνες παρόμοιας φύσης άλλων αξιωματούχων του κράτους αυτού ,δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας ως προς τις προθέσεις των βορείων γειτόνων μας.Έχοντας αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό καθ' όλη την διάρκεια της θητείας μας στη διπλωματική υπηρεσία και γνωρίζοντας τις τακτικές μεθόδους, υστεροβουλίες και αρνητικές έναντι της χώρας μας διαθέσεις των βορείων γειτόνων μας, θεωρούμε χρέος μας να επισημάνουμε , όπως έπραξε και ο διακεκριμένος Έλληνας πατριώτης Μίκης Θεοδωρακης, τις ολέθριες συνέπειες που θα επιφέρει η συμφωνία των Πρεσπών. Η εν λόγω συμφωνία θα αποτελέσει το εφαλτήριο για την συνέχιση της “αλυτρωτικής” πολιτικής από τους βόρειους γείτονές μας, αναπροσαρμοσμένης στα νέα δεδομένα που τους παραχωρούνται (γλώσσα ταυτότητα, εθνική υπόσταση) και θα εσπείρει σύγχυση ως προς την ελληνικότητα της ιστορικής Ελληνικής Μακεδονίας. Είναι δε εξωπραγματικό να πιστεύεται ότι ο πολίτης μιας τρίτης χώρας (πχ Αφρικής Λατινικής Αμερικής, κλπ) θα ενδιαφερθεί να ανατρέξει στην παραπάνω συμφωνία για να πληροφορηθεί ότι η μακεδονική γλώσσα της “Βορείου Μακεδονίας”, είναι σλαβική και “ουδεμία σχέση έχει με την γλώσσα του Μεγάλου Αλεξάνδρου”. Ομοίως δεν θα πρέπει να θεωρείται λήξαν το θέμα του “αλυτρωτισμού” με την τροποποίηση ορισμένων διατάξεων του σκοπιανού συντάγματος, διότι ο διατάξεις αυτές είναι πλέον περιττές, εφ΄όσον η σκοπιανή πλευρά με την συμφωνία των Πρεσπών-μία διεθνής συνθήκη-πήρε ότι μέχρι τώρα επεδίωκε. Πέραν των ανωτέρω η εν λόγω συμφωνία, ως διαφαίνεται από τις μέχρι τώρα αντιδράσεις, τόσο στο εσωτερικό όσο στη διασπορά, τείνει να επιφέρει διχασμό στην ελληνική κοινωνία. Συναφώς με λύπη διαπιστώνουμε ότι χαρακτηρίζονται αό ορσμένους κύκλους ως “ακραίοι” οι αντιτιθέμενοι στην συμφωνία αυτή. Δεν πρέπει όμως αυτοί οι κύκλοι, αλλά και οι ξένοι, να λησμονούν ότι οι Έλληνες απέδειξαν το 1930-1941, ότι μπορούν να συσπειρωθούν “ακραία”και αποτελεσματικά, όταν η χώρα απειλείται απο ξένο επεκτατισμό, φασιστικό ή άλλον. Έχοντας υπ΄όψη την ανωτέρω διαμορφωθείσα κατάσταση, ως και την πολύχρονη πείρα μας στον χειρισμό και εξέλιξη του εθνικού αυτού θέματος συντασσόμαστε και εμείς με την έκκληση της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και :
1.Διακηρύσσουμε την αντίθεσή μας στην ετεροβαρή, λεόντεια συμφωνία των Πρεσπών, που βλάπτει τα εθνικά μας συμφέροντα,
2. Καλούμε τους εκπροσώπους του έθνους να μην συμβάλλουν στην αποδοχή της συμφωνίας αυτής.
3 .Καλούμε την κυβέρνηση να εξετάσει την δυνατότητα- είμαστε πεπεισμένοι ότι τούτο επιθυμεί η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού-, δημοψηφισματος επί του κεφαλαιώδους σημασίας εθνικού αυτού θέματος.
Γράφει ο ΗΛΙΑΣ ΦΥΛΛΑΣ
