"Ο κύριος Κ. δεν το ‘κρινε απαραίτητο να ζει σε μια συγκεκριμένη χώρα. Έλεγε: Παντού μπορώ να πεινάσω. Κάποτε όμως έλαχε να περνάει από μια πόλη που την είχε κυριέψει ο εχθρός της χώρας όπου ζούσε. Τον πλησίασε τότε ένας αξιωματικός του εχθρού και τον ανάγκασε να κατέβει από το πεζοδρόμιο. Ο κ. Κ. κατέβηκε και διαπίστωσε ξαφνικά ότι είχε αγαναχτήσει ενάντια σ’ αυτόν τον άνθρωπο, και μάλιστα όχι μόνο ενάντια στον άνθρωπο, μα προπαντός ενάντια στη χώρα που ανήκε ο άνθρωπος αυτός, τόσο, που ευχήθηκε να γίνει ένας σεισμός και να την καταπιεί. Γιατί, ρώτησε ο κ. Κ., έγινα εθνικιστής εκείνη τη στιγμή; Γιατί συνάντησα έναν εθνικιστή. Μα γι αυτό ακριβώς πρέπει να εξολοθρεύουμε τη βλακεία, γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν.'' Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Ιστορίες του κ. Κόϋνερ».

Μεγάλη η συζήτηση που γίνεται για το διακύβευμα των ενεργειακών πόρων με τις ΑΟΖ Κύπρου, Τουρκίας, Ελλάδας, αιγιαλίτιδα ζώνη κλπ κι έχουμε κατά κόρον αναφερθεί σ' αυτά, γιατί αφορά το υπαρξιακό ζήτημα της ζωής, της ειρήνης και του πολέμου στην ευρύτερη περιοχή μας. Πέντε πρώτα συμπεράσματα σχετικά με όσα εξελίσσονται το τελευταίο διάστημα:

1. Ο ''πατριωτισμός'' του κυρίαρχου πολιτικού πλέγματος είναι ένας επικίνδυνος εθνικισμός και υπηρετεί την ταξική μεροληψία των συμφερόντων των πολυεθνικών του πετρελαίου και των υπεργολάβων του.

2. Ανόητες πολιτικά, πολεμοχαρείς, ή προβοκατόρικες εκατέρωθεν δηλώσεις και ενέργειες δίνουν τα αναγκαία προσχήματα, άλλοθι και αλληλοτροφοδοτούν την επιθετικότητα στις δυο όχθες.

3. Στις σημερινές συνθήκες αυτοί που αγαπούν την πατρίδα τους, μισούν τον πόλεμο και παλεύουν για την αποτροπή του.

 4. Αν δε θέλουμε να γίνουμε κρέας για τα πετρέλαιά τους είναι επείγουσα ανάγκη να προτάξουμε τις δικούς μας στόχους, που έρχονται σε αντίθεση με τις ιαχές του πολέμου.

 5. Η υπεράσπιση της ζωής και της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών της περιοχής μας, αποτελούν σήμερα το πρώτιστο καθήκον για κάθε έντιμο, προοδευτικό, λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο και στις δυο απέναντι ακτές του Αιγαίου.

'' ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΑ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ

ο απλός λαός ξέρει

πως έρχεται ο πόλεμος.

Όταν αυτοί που είναι ψηλά καταριούνται τον πόλεμο

οι διαταγές για επιστράτευση έχουν υπογραφεί.

ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ, ΜΕ ΚΙΜΩΛΙΑ ΓΡΑΜΜΕΝΟ:

«Θέλουνε πόλεμο».

Αυτός που το ‘χε γράψει

έπεσε κι όλας.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΨΗΛΑ ΛΕΝΕ:

Να ο δρόμος για τη δόξα.

Αυτοί που είναι χαμηλά λένε:

Να ο δρόμος για το μνήμα.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ

δεν ειν’ ο πρώτος. Πριν απ’ αυτόν

γίνανε κι άλλοι πόλεμοι.

Όταν ετέλειωσε ο τελευταίος,

υπήρχαν νικητές και νικημένοι.

Στους νικημένους, ο φτωχός λαός

πέθαινε από την πείνα. Στους νικητές

ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο.’’   Μπέρτολτ Μπρεχτ, Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου (απόσπασμα)

 
ΓΡΑΦΕΙ: ο Βασίλης Μαυρέλος