Στη λαϊκή μας παράδοση φέρεται, κάποτε, να ρώτησε κάποιος μια καμήλα: <<Σου αρέσει περισσότερο ο ανήφορος ή ο κατήφορος;>>. Κι εκείνη απάντησε: <<Χάθηκε ο ίσιος δρόμος;>>.

               Αυτό μου θυμίζουν οι διαρκείς δημόσιες κριτικές ορισμένων, κυρίως φιλοσοφούντων και κρινόντων τους πάντες και τα πάντα –γύρω από ζητήματα πίστεως και εκκλησιαστικής διακονίας– όπου, προσφάτως, βαυκαλίζονται για τις –διαχρονικά εκφραζόμενες– δηλώσεις γνωστού Μητροπολίτη της Πελοποννήσου.

               Βεβαίως, όταν έχουμε δημόσιο λόγο πρέπει να γνωρίζουμε ότι <<και οι κρίνοντες κρίνονται>>.

               Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει <<τους δημοσίως αμαρτάνοντας δημοσίως θα ελέγχω>>. Αυτό σημαίνει ότι, όλοι μας πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο τι λέμε και στο τι κάνουμε, και στη ζωή μας, αλλά και όπου υπηρετούμε καθένας μας.

Και ιδιαιτέρως οι Κληρικοί οι οποίοι μπορεί να σκανδαλίσουν ! Όχι διότι ενίοτε αυτά που λέγουν δεν ταυτίζονται με τον λόγο του Ευαγγελίου του Χριστού, αλλά διότι πολλάκις – την αλήθεια λέγοντες, όντως– δεν κατανοούν ότι, αρκετός κόσμος (απαίδευτος περί την πίστη) δεν είναι σε θέση να τα αντιληφθεί. Χρειάζεται, λοιπόν, μια σταδιακή πρακτική εκμάθησης και αφομοίωσης των αληθειών της πίστεώς μας.

Στην Αγία Γραφή αναφέρεται η φράση: <<Καγώ αδελφοί, ουκ ηδυνήθην λαλήσαι υμίν ως πνευματικοίς αλλ΄ ως σαρκίνοις, ως νηπίοις εν Χριστώ. Γάλα υμάς επότισα, ου βρώμα, ούπω γαρ δύνασθε. Αλλ΄ ουδέ έτι δύνασθε, έτι γαρ σαρκικοί εστέ>> (Α΄ Κορινθ. Γ΄, 1-3). Τι θα πει <<γάλα υμάς επότισα, ου βρώμα, ούπω γαρ δύνασθε;>>. Σημαίνει ότι, ο Απόστολος Παύλος, στις παραινέσεις του προς τους πιστούς, κλιμακωτά απεκάλυπτε τις αλήθειες της πίστεως, διότι δεν ήσαν σε θέση οι χριστιανοί να τις αντιληφθούν εκ πρώτης ακοής. Είτε τρόμαζαν είτε σκανδαλίζονταν διότι δεν είχαν την πνευματική εκείνη ωριμότητα να κατανοήσουν τα λεγόμενα. Δηλαδή, τούτο σημαίνει ότι, η πνευματική ωριμότητα και κατανόηση, η εκκλησιαστική (όχι θρησκευτική ή θρησκειολογική) αντίληψη των πραγμάτων, έρχεται με το χρόνο και είναι προϊόν πίστης, μελέτης, βιωματικής συμμετοχής στη Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας. Θέλει πολύ αγώνα, μεγάλη προσπάθεια, για να μπορέσει ο άνθρωπος να αποτινάξει το ΄΄σαρκικό΄΄ φρόνημα και να <<θωρεί άνω (αν-θρωπος)>> (δει ψηλά, στον Ουρανό- να αντιληφθεί τους οδοδείκτες του Θεού) !

Για το ότι, όμως, ο λαός είναι απαίδευτος ευθύνεται και η Πολιτεία, αλλά και οι Εκκλησιαστικοί ταγοί ! Ευθύνονται διότι δεν καθοδηγούν και δεν διαφωτίζουν τον κόσμο με τις Ευαγγελικές αλήθειες και την αποκεκαλυμμένη αλήθεια της Ορθοδοξίας μας.    

Και όταν κάποιος, Επίσκοπος ή Ιερέας ή Θεολόγος πει κάτι που δεν αρέσει στη ΄΄μάζα΄΄ του λαού (που έχει μάθει να ζει ΄΄αχαλίνωτα΄΄) σπεύδουν οι αριστερόστροφοι φιλοσοφούντες (για να μην χρησιμοποιήσω άλλη φράση, βαρύτερη – και παρεξηγηθώ) να τον χαρακτηρίσουν <<οπισθοδρομικό>>, <<μεσαιωνιστή>>, <<φασίστα>>, <<ρατσιστή>>, κ.α. Και δεν φτάνει που έχουν φλομώσει τον λαό με προτεσταντικού τύπου φανφάρες, έχουν λόγο και για το τι πράττουν οι συνάνθρωποί τους, μάλιστα οι Κληρικοί (που θα τους κρίνει πρώτα και πάνω από όλα ο Θεός), έχοντας οι ίδιοι λησμονήσει τον λόγο του Χριστού <<μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε>> (Ματθ. Ζ΄, 1) στην προσωπική τους πρακτική. Δηλαδή, έχουν γίνει κι εκείνοι όμοιοι με αυτούς που κατηγορούν δημόσια !

Ας προσέξουμε όλοι ! Διότι η βία φέρνει βία και η ακρότητα φέρνει ακρότητα στη σύγχρονη, ξέφρενη, εποχή που διανύουμε !

Δυστυχώς, ακόμη και σε τοπικό επίπεδο, φθάσαμε σε σημείο, μονίμως φιλοσοφών συμπολίτης μας, να χρησιμοποιήσει -σε δημόσιο γραπτό του- την πλειονότητα χαρακτηριστικών φράσεων δικών μου κειμένων, προκειμένου να σχολιάσει δηλώσεις του γνωστού Μητροπολίτη της Πελοποννήσου !

Μιλάμε για τέτοια και τόση ένδεια επιχειρημάτων, όπως και για κενότητα φιλοσοφίας !

Αλλά, είπαμε, προσοχή ! Διότι και οι κρίνοντες κρίνονται !-

Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου