Πάγωσαν τα όνειρα και βάλτωσαν οι ζωές των ανθρώπων στο κολαστήριο της ΒΙΑΛ. Καμιά ηλιαχτίδα ελπίδας, κανένα φωτεινό αστέρι δεν ξεπροβάλει για να διαλύσει την καταχνιά. Ο Χριστός, φέτος στην περιοχή ακούσθηκε ότι θα γεννηθεί σε container. Το πήραν χαμπάρι οι παπά Γρηγόρηδες του καιρού μας και έσπευσαν να αποτρέψουν το κακό. Καμία νέα σκηνή, ούτε ένας καινούργιος οικίσκος να ζεσταθούν τα παιδιά των κολασμένων του άθλιου καταυλισμού.

Ποιοι είναι αυτοί που ήρθαν στα μέρη να διαταράξουν τις ζωές και να διασαλεύσουν την ησυχία μας; Σε ποιο θεό πιστεύουν και βίαια εισέβαλαν να μοιραστούν μαζί μας τα ελέη  που πλουσιοπάροχα μας χάρισε ο δικός μας Θεός, κραυγάζουν ως διαπρύσιοι κήρυκες και ενσπείρουν το μίσος στο όνομα του Θεού της αγάπης και της αλληλεγγύης;

 Ως άλλοι φαρισαίοι, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τους ανθρώπους που μέρες γιορτινές βουλιάζουν στα βαλτόνερα της υποκρισίας, μιας εξουσίας που στο όνομα του πολιτισμού καταπατά τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα.  

Ερίζουν κρατική και τοπική εξουσία στο βάλτο της ΒΙΑΛ. Η δικαστική διελκυστίνδα καλά κρατεί. Παρά την προαναγγελθείσα έλευση δριμέος ψύχους το κρυφτούλι με τα containers συνεχίζεται. Ο πρόσφυγας Χριστός ξαναγεννιέται στη ΒΙΑΛ. Σε κάθε ΒΙΑΛ, σε όλα τα γκέτο εγκλωβισμού των ανθρώπων. Σε όλους τους βάλτους που χάνονται ζωές.

Εκεί στο βάλτο που μαλώνουν τα βουβάλια της εξουσίας και την πληρώνουν τα βατράχια. Στη ΒΙΑΛ. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα…

Γράφει: ο Αλέκος Γαϊτάνος