Μιας και αρχίζουν οι εργασίες ανάπλασης του Δημοτικού Κήπου ας δούμε μερικές κομβικές στιγμές της Ιστορίας του από τότε που άρχισε να δημιουργείται μέχρι τον Β'ΠΠ, αλιευμένες από το βιβλίο 10.516 μέρες, Ιστορία της νεοελληνικής Χίου, 1912-1940, εκδ. Πελινναιο 2005.
Καταρχάς το καλοκαίρι του 1918 ο Δήμαρχος Χίου Λεωνίδας Μυλωναδης ανοίγει για πρώτη φορά το ιδιοκτησιακό ζήτημα της πλατείας Βουνακίου κ όλης της περιοχής στην οποία μετέπειτα δημιουργήθηκε ο Δημοτικός Κήπος. Η περιοχή ανήκε στο ελληνικό δημόσιο και ο δήμος Χίου αιτήθηκε να περάσει στην δική του ιδιοκτησία υποβάλλοντας στο κράτος ένα σχέδιο ανάπλασης ως εξής:
Ολόκληρο το άνω κ προς Φραγκομαχαλά τμήμα της πλατείας θα γίνει πάρκο, σύμφωνα με τα σχέδια των ευρωπαϊκών πόλεων. Στο προς την αγορά τμήμα θα κατασκευαστεί λουνα παρκ με λιμνούλες, αιώρες κ.α όπως το υπάρχον στο Νέο Φάληρο.
Αυτά είναι τα πρώτα σχέδια δημιουργίας του Δημοτικού κήπου, ο οποίος αρχίζει σιγά σιγά να δημιουργείται μετά τον Οκτώβριο του 1919, όταν περνάει και επίσημα το ιδιοκτησιακό του στον Δήμο, με τις υπογραφές του σχετικού συμβολαίου μεταξύ Δήμου και δημοσίου από τον δήμαρχο Λ. Μυλωναδη κ τον Γενικό διοικητή Χίου Γ. Παπανδρέου.
Η πιο σημαντική χρονιά του Δημοτικού κήπου φαίνεται να ήταν το 1927 αφού έγιναν εντός αυτού στις 19 Ιουνίου τα πανηγυρικά αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Κανάρη αλλά και επειδή τον Αύγουστο και τον Νοέμβριο της χρονιάς αυτής ο Δήμος Χίου διέθεσε κονδύλια για τον εμπλουτισμό του σε δέντρα και λουλούδια, τα οποία μετέβη και έφερε εξ Αθηνών ο κηπουρός του Νικ. Στακιάς.
Τον Σεπτέμβριο του 1928 ο Μάρκος Παλαιούδης φέρνει από τις Ινδίες ένα ζεύγος πιθήκων και τους δωρίζει στον Δημοτικό κήπο.
Τον Οκτώβριο του 1932 ο δήμος παραχωρεί οικόπεδο εντός του Δημοτικού κήπου για την κατασκευή πεντάστερου για την εποχή ξενοδοχείου, με εγκαταστάσεις καφενείου, ζαχαροπλαστείου, ζυθεστιατοριου και κινηματογράφου, έργο που δεν πραγματοποιήθηκε προφανώς ποτέ και ίσως έγινε μόνο το καφενείο.
Τον Μάιο του 1934 επισκέφθηκε τον δημοτικό κήπο ο Ελ. Βενιζέλος, που είχε έρθει διακοπές στη Χίο, τον Ιούνιο του 1935 ηλεκτροφωτίστηκε ο δημοτικός κήπος και τον Μάιο του 1936 τοποθετήθηκαν μεγάφωνα.
Τον Σεπτέμβριο του 1935 ανατίθεται στον Δεσποτόπουλο να σχεδιάσει την πλατεία και τον δημοτικό κήπο
Τον Σεπτέμβριο του 1936 το Δημοτικό συμβούλιο Χίου εγκρίνει παμψηφεί τα σχέδια Δεσποτοπούλου παρόντος κ του αρχιτέκτονα στη συνεδρίαση
Τέλος, τον Δεκέμβριο του 1939 ξεκίνησαν εντός αυτού οι Κυριακάτικες εμφανίσεις της Φιλαρμονικής.
