Διαφαίνεται να κυριαρχεί η άποψη ότι η κοινωνική λογοδοσία για κάθε Δημοτική Αρχή περιορίζεται στο επικοινωνιακό επίπεδο, με την αξιοποίηση των κοινωνικών δικτύων αλλά και των «φίλα» προσκείμενων μέσων μαζικής ενημέρωσης. Έχει απαξιωθεί πλήρως η μορφή εκείνη η οποία περιέχει το σημαντικότερο εργαλείο της Δημοκρατίας που είναι ο διάλογος. Για αυτό κυριαρχεί ο οπτικοακουστικός μονόλογος ο οποίος πληρώνεται αδρά και χρονικά εντοπίζεται στις παραμονές των εκλογών.

Οι Λαϊκές Συνελεύσεις γίνονται έκτακτα , τοπικά και με περιορισμένα θέματα και ποτέ με την πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής.  Η φωνή του Δημότη δεν ακούγεται για θέματα που αφορούν τους πολλούς , μια ευρύτερη περιοχή, αλλά αντίθετα ανθίζει το φαινόμενο της προσωπικής εξυπηρέτησης το πασίγνωστο «ρουσφέτι». Γεγονός που απαξιώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δημιουργώντας έντεχνα προσωπικές δεσμεύσεις για τους εξυπηρετούμενους. Παράλληλα αδρανοποιεί τον δημότη μετατρέποντάς τον σε παθητικό δέκτη αποφάσεων που έχουν ληφθεί «για κείνον χωρίς εκείνον». Η ενεργοποίηση των δημοτών και η συμμετοχή τους στις αποφάσεις, αποτελεί και βάση του εθελοντισμού και της προσφοράς στον τόπο και τους συνανθρώπους του.  Εργαλεία της άμεσης Δημοκρατίας όπως τα Δημοψηφίσματα για σοβαρά θέματα  που θα κρίνουν το μέλλον του νησιού έχουν μπει στο περιθώριο. 

Η ακηδεμόνευτη  Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει το προνόμιο να είναι η μοναδική μορφή πολιτικής- οικονομικής εξουσίας που βρίσκεται πλησιέστερα στον πολίτη. Για αυτό έχει και τη μέγιστη ευθύνη να ενισχύει τη Δημοκρατική παράδοση της χώρας και όχι να τη διαβρώνει οργανωμένα και διαχρονικά, υπηρετώντας τα συμφέροντα της εκάστοτε κεντρικής εξουσίας δηλαδή της κυβέρνησης.»

ΓΡΑΦΕΙ: ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ,
ΧΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΛΑΦΗΣ