Κατακλείστηκε το διαδίκτυο από συστάσεις "Σιωπής".            

Σιωπητήριο μόνο οι πληγωμένοι και σύσσωμη η ‘’συλλογικότητα’’ στην απαλλακτική προπαγάνδα.

Συνιστούσαν να κρατηθεί βουβός ο πόνος και η οργή έναντι της κραυγαλέας εγκληματικής αδιαφορίας των εντεταλμένων προσώπων να προετοιμάσουν κατάλληλα ένα μηχανισμό προστασίας της ζωής και της περιουσίας των πολιτών από υπαρκτό όχι ενδεχόμενο κίνδυνο.

Οι πυρκαγιές του καλοκαιριού δεν είναι ενδεχόμενο, είναι βεβαιότητα. 

Δεν θα εκπλαγώ στο ελάχιστο αν αποκαλυφθεί ότι δεν συνήλθαν καθώς έπρεπε τα αρμόδια όργανα για την προετοιμασία της αντιπυρικής προστασίας, ότι δεν ελέγχθηκε η υλοποίηση όποιων αποφάσεων, ότι δεν αποκαταστάθηκαν εντοπισμένες ελλείψεις κλπ κλπ.

Πέραν τούτων όμως εγείρονται δυο τρία απλά αλλά καίρια ερωτήματα που δεν μπορεί να μην απαντώνται. Πρώτα και κύρια ποιος είχε το "γενικό πρόσταγμα", τον γενικό συντονισμό για την αντιμετώπιση της φονικής πυρκαγιάς; Ποιος, πείτε όνομα επίθετο και υπηρεσιακή ευθύνη; 

Βλέπουμε μια βδομάδα τώρα πυροσβέστες, αστυφύλακες, λιμενοφύλακες, πολίτες εθελοντές, ψαράδες, βατράχους, στρατηγούς, όλοι να διηγούνται ανάληψη πρωτοβουλιών για την διάσωση ανθρώπων.

Την ώρα της μάχης και ακολούθως της άτακτης εγκατάλειψης της πυρακτωμένης περιοχής ποιο πρόσωπο συντόνιζε; Υπήρξε κάποιο εναέριο ή δορυφορικό μέσο που τροφοδοτούσε με εικόνες και πληροφορίες κάποιο συντονιστικό κέντρο; 

Σε ποιον ανέφεραν οι κάθε λογής εμπλεκόμενοι; Ποιος επιτέλους ήταν ο Αρχιστράτηγος στον ‘’φονικό πόλεμο’’; Κανείς, όλοι όπου την πάρει;

Μάλλον, γι' αυτό προέκυψε το απέραντο χάος και βεβαίως τα φρικτά αποτελέσματα ήταν αναπόφευκτα.

Αυτά τα ερωτήματα δεν μπορεί να μην εξεταστούν, δεν μπορεί να παραμένουν αναπάντητα, δεν μπορεί να σβήσει ο ιλιγγιώδης πόνος γονιών μικρών παιδιών που χάθηκαν τόσο τραγικά μόνο με την προσβλητική δήλωση του Πρωθυπουργού ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για τον φρικτό θάνατο τόσων ανθρώπων και την ολοσχερή καταστροφή χιλιάδων νοικοκυριών. Δεν μπορεί να μην υπάρξει τιμωρία στο κατά συρροή έγκλημα.

Είμαστε στην μέση του καλοκαιριού όλα τα ενδεχόμενα είναι μπροστά μας για νέες δοκιμασίες. Πως μπορούν οι πολίτες να εμπιστευτούν τις ζωές και τις περιουσίες τους, ο μη γένοιτο, στην σημερινή αποτυχημένη ‘’συλλογικότητα’’ Τσίπρα, Τόσκα , Καπάκη, Τερζούδη, Δούρου και λοιπούς;  ΟΧΙ. 

Παραιτηθείτε επιτέλους, μην προξενήσετε και άλλον πόνο!!!

ΓΡΑΦΕΙ: Σταύρος Γ. Μιχαηλίδης

Υποναύαρχος (ε.α.) Λ.Σ.