Από το προχθεσινό περιφερειακό συμβούλιο που διεξήχθη στην Χίο συγκράτησα το εξής: Μετά από δεκάδες χρόνια ήρθε στο προσκήνιο η αξιοποίηση, ουσιαστικά η σωτηρία του πρώην εκθεσιακού κέντρου ‘’Γεώργιος Καλουτάς’’. Τι το έφερε στο προσκήνιο; Η πρόταση του Σταύρου Μιχαηλίδη (ουσιαστικά επανέφερε ότι είχε προτείνει το 2013). Τι προτείνει ο Ναύαρχος; Ο εκθεσιακός χώρος 3000 και πλέον τ.μ. και το κτήμα σαράντα ολόκληρων στρεμμάτων μέσα στο οποίο κατασκευάστηκε να παραχωρηθεί για την ίδρυση και λειτουργία στην καρδιά του εγκαταλελειμμένου Κάμπου ενός εκπαιδευτικού κέντρου εκπαίδευσης, κατάρτισης και επιμόρφωσης όσων θέλουν να ασχοληθούν με τον πρωτογενή τομέα αλλά και όσων ήδη ασχολούνται δίχως κανείς όλα αυτά τα χρόνια να του παρέχει καμιά επιστημονική καθοδήγηση, έγκυρη συμβουλή κλπ για την βελτίωση της ποιότητας και την αύξηση της παραγωγής, μείωσης του κόστους τους κλπ κλπ.

Θα περίμενε κανείς ότι οι Χιώτες περιφερειακοί σύμβουλοι τουλάχιστον θα υποστήριζαν την διερεύνηση της όντως σημαντικής αυτής πρότασης πλην όμως δεν το έπραξαν.

Ο Ναύαρχος δεν είναι η πρώτη φορά που μας ‘’αιφνιδιάζει’’ με ρεαλιστικές προτάσεις για το ξεβάλτωμα της αναπτυξιακής άπνοιας στην Χίο. Καμιά από τις τόσο ενδιαφέρουσες προτάσεις του δεν υιοθετήθηκε από τις μέχρι σήμερα διοικήσεις του νησιού. Αδιαφορία ή ανταγωνιστική πολιτική σκοπιμότητα;

Όσοι ασχολούνται από παλιά με την ναυτιλία θα θυμηθούν την εκ βάθρου ανακαίνιση της Σχολής Μηχανικών στα χρόνια που ήταν Διοικητής.

Ενθυμούμαι την πρότασή του το 2003 για την δημιουργία Ναυτιλιακού Κέντρου στο Θόλος, την μεταστέγαση εκεί της Σχολής Μηχανικών την παραχώρηση γης για την εγκατάσταση ναυτιλιακών γραφείων, τραπεζικών θυρίδων, μονάδας φιλοξενίας των ναυτικών των πλοίων που επισκευάζονται κλπ. Την πρόταση είχε τότε υιοθετήσει ο τότε Υπουργός Ναυτιλίας Γιώργος Ανωμερίτης ο οποίος είχε αποφασίσει την δημιουργία του. Δυστυχώς τοπικοί ανταγωνισμοί {Πβλ. Καρδάμυλα} ακύρωσαν ένα τόσο σημαντικό έργο.

Υπενθυμίζω ότι επίσης το 2003 ίδρυσε Σχολή Σωστικών στην ναυτική Ακαδημία της Χίου η οποία λειτούργησε τρεις εκπαιδευτικές περιόδους μέχρι που το συνδικάτο των καθηγητών Ασπροπύργου και Μηχανιώνας με παραστάσεις τους επέβαλαν την διακοπή της λειτουργίας της. Από τότε είναι ζητούμενο η ίδρυση τέτοιου σχολείου δυστυχώς άνευ ανταπόκρισης.

Ακολούθησε 2005 η πρόταση βελτίωσης και επέκτασης του Κεντρικού Λιμένα της Χίου στα μπαζωμένα χέρσα της ευρύτερης περιοχής Ν.Ο.Χ. και δημιουργία μαρίνας 124 μεγάλων γιότ προς τον νότιο προβλήτα ο προβλήτας της οποίας θα λειτουργούσε και ως προβλήτας πρυμνοδέτησης και πλαγιοδέτησης των επιβατηγών πλοίων. Η εν λόγω πρόταση, ένεκα των καινοτόμων λύσεων στο κυκλοφοριακό του λιμανιού και της πόλης αλλά και της αναβάθμισης των υπηρεσιών στους επιβάτες της ακτοπλοΐας προκάλεσε ζωηρό θετικό προβληματισμό εντός και εκτός Χίου. Δυστυχώς αν και έχουν περάσει είκοσι περίπου χρόνια κανείς δεν είχε το θάρρος να την υλοποιήσει μόνο περιστρέφονται γύρω-γύρω απ’ αυτήν με παραλλαγές μόνο και μόνο να φανεί διαφοροποίηση με αποτέλεσμα ούτε master plan του λιμανιού δεν μπορεί να ολοκληρωθεί.

Ήταν ο πρώτος που με εκτενείς δημόσιες παρεμβάσεις και άρθρα αντιτάχθηκε σθεναρά στην παραχώρηση του μισού κεντρικού λιμένα στο ΤΑΙΠΕΔ. Δυστυχώς ούτε και σε αυτό δεν εισακούστηκε. Για ότι σχεδιάζεται σήμερα για την βελτίωση του λιμανιού πρέπει πρωτα να ερωτηθεί ο ‘’συνιδιοκτήτης’’ το ΤΑΙΠΕΔ.

Έχει αναλάβει πρωτοβουλίες για την επαναφορά ουσιαστικά της εκτροφής του χιώτικου προβάτου. Είχε επίσης αντιταχθεί στην παραχώρηση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης των γεωθερμικών κοιτασμάτων ιδιαίτερα των Νενήτων σε ιδιώτες προτείνοντας την εκμετάλλευσή τους υπέρ των γεωργικών καλλιεργειών της περιοχής. Ουδείς ασχολήθηκε και με αυτό το σημαντικό θέμα. Μήπως είναι καιρός να επανέλθουμε στο συγκεκριμένο ενόψει της ενεργειακής κρίσεως;

Τελευταίο θα αναφέρω τις προτάσεις του, το διάστημα που συζητιούνταν στην Χίο το χωροταξικό, για την πρόβλεψη χαρακτηρισμού κάποιων Περιοχών Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (Π.Ο.Τ.Α.) στα δυτικά του νησιού προκειμένου να ‘’εκτιναχθεί’’ η Χίος στην τουριστική βιομηχανία. Ούτε και εδώ εισακούστηκε.

Δυστυχώς όλα τα χρόνια των παχιών αγελάδων οι ‘’ηγεμόνες’’ μας, πλην λίγων εξαιρέσεων, αντιμετώπισαν τα ευρωπαϊκά κονδύλια ως ευκαιρία εισροής κεφαλαίων κίνησης του στυλ ‘’μωρέ έλα να πάρουμε τα λεφτά’’ και όχι ως μοναδικής ευκαιρίας εργαλείο ανάπτυξης και προόδου. Αποτέλεσμα; Η Χίος να έχει γίνει νεκροταφείο ημιτελών ή άχρηστων έργων.

 Τι συμπέρασμα βγαίνει; Ο Ναύαρχος έπρεπε να παρουσιάζει τις προτάσεις του με την εξής εισαγωγή ‘’… όπως είχατε πει εσείς κύριε Δήμαρχε/κύριε Νομάρχη κλπ νομίζω ότι είναι καιρός να εξετασθεί η πρότασή σας……’’

ΓΡΑΦΕΙ: Ο ΣΧΟΛΙΑΡΧΗΣ

ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ