twitter youtube google

 

FACE2FACE

Σάββατο, 06 Μαΐου 2017 18:22
Εκτύπωση

Έζησε στη Wall Street, στον κόσμο της απατηλής λάμψης, της απληστίας και της ματαιοδοξίας. Για επτά χρόνια ο Μάρκος Καμίνης εργαζόταν ως αναλυτής μετοχών στη φίρμα Standard & Ρoors- εκεί όπου γεννήθηκε η οικονομική κρίση. Επτά χρόνια σκληρής δουλειάς που τον ξεπλήρωσαν με τον πιο άσχημο τρόπο. Συναντηθήκαμε δίπλα στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος, στην ανατολική πλευρά του Μανχάταν. Όπως κάθε Τρίτη τον τελευταίο χρόνο ο Μάρκος Καμίνης βρισκόταν εδώ, πριν δύσει ο ήλιος πίσω από τους ουρανοξύστες. Κουβαλούσε δίσκους με χάμπουργκερ για ένα συσσίτιο απόρων και αστέγων. «Δοκίμασέ το», είπε, «βοήθησε κάποιον και θα νιώσεις ότι είσαι καλύτερος άνθρωπος».
Για τις επόμενες δύο ώρες ο κ. Καμίνης είχε αφιερωθεί στην αποστολή του. Σέρβιρε τους πάντες, αντάλλαξε δυο φιλικές κουβέντες και όταν όλοι έφυγαν χορτασμένοι έμεινε τελευταίος για να σκουπίσει και να μαζέψει τα τραπέζια. Λίγοι από τους εθελοντές που δούλευαν μαζί του γνωρίζουν την ιστορία του. Η εμφάνισή του άλλωστε δεν μαρτυρά το παρελθόν του. Αξύριστος, ντυμένος με τζιν και παπούτσια αθλητικά, κινείται στον χώρο διστακτικά- συχνά με το κεφάλι σκυμμένο.
Κι όμως, πριν από τέσσερα χρόνια ο κ. Καμίνης εργαζόταν σε έναν χώρο που ξεχείλιζε από αδρεναλίνη. Ήταν αναλυτής μετοχών στην εταιρεία Standard & Ρoors. «Βρισκόμουν εκεί όπου γεννήθηκε η οικονομική κρίση», είπε. «Δούλεψα σκληρά αλλά δεν έπαιξα με τους κανόνες του παιχνιδιού τους και στο τέλος έχασα». Για τα επτά χρόνια δουλειάς τον ξεπλήρωσαν με ανεργία και έναν διαλυμένο γάμο.

 

Απο την κορυφή...

Ο κ. Μάρκος Καμίνης γεννήθηκε πριν από 40 χρόνια στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Ο πατέρας του, Έλληνας μετανάστης από τη Χίο, βρέθηκε στην Αμερική στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Από 13 ετών ο κ. Καμίνης ήξερε ότι το μέλλον του θα είναι στο Χρηματιστήριο. Μια σχολική εργασία που έμοιαζε με... Μonopoly τον έκανε να συνειδητοποιήσει το όνειρό του. Η είσοδός του στον κόσμο της Wall Street δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Για χρόνια δούλευε στο επιπλοποιείο του πατέρα του και με τα χρήματα που έβγαζε αγόραζε μετοχές. Με τα κέρδη του πλήρωνε για τις σπουδές του. Έπειτα από σχεδόν δύο χρόνια μάταιης αναζήτησης και δεκάδων αποτυχημένων συνεντεύξεων, η πόρτα της ευκαιρίας άνοιξε στην εταιρία Standard & Ρoors. Μέσα σε λίγες εβδομάδες ο κ. Καμίνης έπεσε στα βαθιά. Δουλειά του ήταν να παρακολουθεί 15 μικρές εταιρείες, να αναλύει τις μετοχές τους και να αποφασίζει κατά πόσον αξίζει ή όχι να ασχοληθούν με αυτές οι επενδυτές.
«Δούλευα κάθε μέρα μέχρι τις 10 το βράδυ. Έφευγα τελευταίος. Ήμουν στο γραφείο ακόμα και τα Σαββατοκύριακα, όταν οι φίλοι μου γυρνούσαν στα μπαρ», είπε ο κ. Καμίνης. Ο πρώτος του μισθός ήταν 53.000 δολάρια τον χρόνο. Επτά χρόνια μετά, έφτασε τα 150.000 δολάρια. Η άνοδός του ήταν γρήγορη. Βρισκόταν σταθερά στους τρεις πιο παραγωγικούς υπαλλήλους και το αφεντικό του πίστευε στις δυνατότητές του.

 

Στην πτώση...

Όσο γρήγορα όμως έφτασε ψηλά, τόσο απότομα είδε την καριέρα του να γκρεμίζεται. Το 2005, ο νέος διευθυντής της εταιρείας ζήτησε από τους υπαλλήλους να αξιολογήσουν την ποιότητα της επιχείρησης με ανώνυμες αναφορές. Εδώ και χρόνια ο κ. Καμίνης παρατηρούσε γύρω του αδιαφορία, ματαιοδοξία και προχειρότητα. Ήθελε να μιλήσει...
«Οι περισσότεροι συνάδελφοι δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους. Δεν παρακολουθούσαν όλες τις εταιρείες και τις μετοχές που τους είχαν ανατεθεί και οι αναφορές τους δεν ήταν πλήρεις», είπε.
Σύμφωνα με τον κ. Καμίνη, αυτή η προχειρότητα είναι μία από τις αιτίες που οδήγησαν τη Wall Street- και πολλές χώρες στην οικονομική κρίση. Η εταιρεία Standard & Ρoors είναι ένα από τα επίκεντρα της κρίσης. Ειδικά το τμήμα της που παρακολουθούσε τη χρηματοπιστωτική δυνατότητα εταιρειών οδήγησε πολλούς επενδυτές σε λανθασμένες αποφάσεις.
Ο κ. Καμίνης δεν είχε πρόσβαση σε αυτό το τμήμα. Είχαν ξεχωριστά γραφεία και ακόμα και το ασανσέρ δεν σταματούσε στον όροφό τους. Άκρα μυστικότητα. «Βλέπαμε τους υπαλλήλους του τμήματος μόνον όταν παίζαμε μπάσκετ», είπε. «Και η ειρωνεία: αποκαλούσαμε την ομάδα μας “Εταιρεία Διαφθοράς”».

 

Η απόλυση.

Αφού υπέβαλε την αναφορά του, ο κ. Καμίνης είδε το κλίμα στη δουλειά του να αλλάζει. «Ξαφνικά γινόταν θέμα αν αργούσα ένα λεπτό το πρωί- ασχέτως αν έφευγα το βράδυ, όταν όλοι ήταν στα σπίτια τους και έπιναν μπίρες», είπε. Και σε ένα χριστουγεννιάτικο δείπνο άκουσε τον προϊστάμενό του να λέει μέσα από τα δόντια του: «Θα σε απολύσω!».
Ιούλιος του 2005. Ο κ. Καμίνης μένει χωρίς δουλειά. Μάταια προσπαθεί να βρει ένα γραφείο σε άλλη φίρμα. Υποψιάζεται ότι η Standard & Ρoors τον έβαλε στη «μαύρη λίστα» και διαδίδει ψευδείς φήμες σε άλλες εταιρείες για την παραγωγικότητά του. «Ίσως φταίει το ότι τους απείλησα όταν έφυγα πως θα γράψω ένα βιβλίο», εξηγεί ο κ. Καμίνης.

 

Το διαζύγιο.

Τα χρήματα στον λογαριασμό του είχαν αρχίσει να τελειώνουν. Όπως λέει, ποτέ δεν είχε ζήσει στη χλιδή. Ξεπλήρωνε για χρόνια τα δάνεια που είχε πάρει για σπουδές και κατοικία. Η γυναίκα του τον κατηγόρησε ότι δεν έψαχνε αρκετά καλά για νέα δουλειά και τον χώρισε.
Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά την απόλυσή του, δεν έχει βρει δουλειά σε άλλη χρηματιστηριακή φίρμα. Αρθρογραφεί όμως στο Ίντερνετ και έχει ένα από τα πιο επιτυχημένα μπλογκς για την οικονομία, το wallstreetgreek. blogspot. com. Τα άρθρα του εμφανίζονται στην κορυφή της λίστας στη μηχανή αναζήτησης Google. Βγάζει περίπου 1.000 δολάρια τον μήνα, σαφώς λιγότερα απ΄ όσα κέρδιζε στη Wall Street.
«Στη Wall Street πέρασα μια από τις πιο δύσκολες στιγμές στη ζωή μου», λέει. «Είχα φτάσει σε σημείο να μην προσεύχομαι. Πλέον δεν με νοιάζει πόσα χρήματα θα βγάλω. Άλλαξαν οι προτεραιότητές μου. Η περιπέτειά μου μού έδειξε πώς να έλθω πιο κοντά στον Θεό. Θα ήθελα κάποια στιγμή να βρεθώ σε μιαν εκκλησία, ίσως ως διάκονος».

 

 

 

 

 

 

 

Πηγη: tanea.gr

12

image

image

Newsletter