ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΗΚΗΣΗ

Ο Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Παρασκευή, 11 Μαρτίου 2022 16:51
Εκτύπωση

12

*Πολύς λόγος και πάλι – για το τίποτα, ως φαίνεται– με αφορμή τη διάθεση πετρελαίου θέρμανσης στα σχολεία. Επίσημες ανακοινώσεις συνδικαλιστών μιλούν για διάθεση με το ΄΄σταγονόμετρο΄΄, ενώ Δήμος και Πρόεδροι των Σχολικών Επιτροπών αποφαίνονται ότι κανένα σχολείο δεν έμεινε χωρίς πετρέλαιο. Προσωπικά, θα πιστέψω τους Προέδρους των Σχολικών Επιτροπών. Ξέρετε γιατί; Για τρεις λόγους: 1) Διότι τους γνωρίζω προσωπικά και ξέρω ότι αναλώνονται ολημερίς για τα σχολεία, δίχως να έχουν κανένα απολύτως προσωπικό συμφέρον. 2) Διότι κανένας μα κανένας διευθυντής σχολείου δεν είπε ότι ζήτησε πετρέλαιο και δεν του έβαλαν. Ομοίως, κανένας σύλλογος γονέων δεν είπε ότι του ζητήθηκε η συνδρομή για να καλυφθεί το πετρέλαιο ή ότι δεν έχει πετρέλαιο το σχολείο του. Εάν υπάρχει τέτοιο σχολείο να το πουν δημόσια και ο πρώτος που θα βγει να διαμαρτυρηθεί έντονα θα είμαι εγώ. Και 3) Διότι θήτευσα επί δεκαετία και πλέον στις Σχολικές Επιτροπές (είτε ως Πρόεδρος, είτε ως Αντιδήμαρχος, είτε ως μέλος Σχολικών Επιτροπών, ως Δημοτικός Σύμβουλος είτε της πλειοψηφίας είτε της μειοψηφίας) και γνωρίζω πως λειτουργεί το όλο σύστημα. Όσοι φωνάζουν σήμερα, είναι νεόκοποι νεοσσοί και μάλλον αρέσκονται στις φωνασκίες και την αυτοπροβολή, παρά να σηκώσουν τα μανίκια τους και να λύσουν προβλήματα. Μιλώ για όσους πολιτεύονται και όχι για τους απλούς πολίτες και γονείς που ενδιαφέρονται για τα παιδιά.

 

Ξεκαθαρίζω τι εννοώ: Το 2005-2006 ήμουν Αντιδήμαρχος Παιδείας, Πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας (Δ.Ε.Π.) και Πρόεδρος των Σχολικών Επιτροπών του Δήμου Χίου. Τότε ο Δήμος Χίου αποτελείτο γεωγραφικά-χωροταξικά από την πόλη και ανήκαν σε αυτόν μόνο τα σχολεία της πόλεως Χίου. Η Πολιτεία έστελνε τότε περί τις 960.000 Ευρώ για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των σχολείων ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ. Όταν έπειτα από περίπου δέκα χρόνια (την περίοδο 2014-2017) ήμουν και πάλι Αντιδήμαρχος Παιδείας και Πρόεδρος της Δ.Ε.Π., η Πολιτεία μας έστελνε 480.000 Ευρώ ετησίως ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΧΙΟΥ ! Δηλαδή, μέσα σε μια δεκαετία είχαμε μείωση -των διατιθέμενων χρημάτων από την Πολιτεία για τα σχολεία- της τάξεως του 70 % (αναλογιζόμενοι ότι, το σύνολο των σχολείων της νήσου Χίου είναι κατά 30 % περισσότερα, εν συγκρίσει με το παρελθόν, που η επιχορήγηση αφορούσε μόνο την πόλη της Χίου). Παρά ταύτα, ουδέποτε σχολείο στερήθηκε το απαιτούμενο πετρέλαιο για τη θέρμανση και ουδέποτε επέτρεψα σε διευθυντή σχολείου να ζητήσει χρήματα από σύλλογο γονέων για το πετρέλαιο. Όσα χρήματα απαιτούνταν τα διέθετε εξολοκλήρου ο Δήμος από τα τακτικά του έσοδα ή ανεύρισκαν οι αιρετοί κατόπιν παρακλήσεως σε εύπορους -ευπατρίδες- δωρητές. Και ρωτώ: Εάν σε τόσο δύσκολες περιόδους του παρελθόντος τα σχολεία μας είχαν πάντοτε πετρέλαιο, υπάρχει περίπτωση σήμερα να μείνουν χωρίς πετρέλαιο, μάλιστα με Προέδρους των Σχολικών Επιτροπών εν ενεργεία εκπαιδευτικούς (και επίσης εκπαιδευτικό Αντιδήμαρχο Παιδείας) και έχοντας εξαγγείλει η δημοτική Αρχή τη διάθεση εκατοντάδων χιλιάδων Ευρώ για την παιδεία;

 

Επαναλαμβάνω: Εάν ξεμείνουν τα σχολεία από πετρέλαιο, πρώτος θα φωνάξω εγώ, διότι έχω παιδιά σε σχολεία της πόλης μας, αλλά είμαι και ενεργός πολίτης. Εάν, όμως, δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα (διότι το πετρέλαιο που ζητούν οι διευθυντές το παίρνουν), γιατί πρέπει να ΄΄ρίχνουμε νερό στο μύλο΄΄ των κάθε λογής πολιτικάντηδων που οφείλουν την ύπαρξη τους παίζοντας τον ρόλο του κομπάρσου φωνακλά; Τελικά, πολύ κακό για το τίποτα … !

 

*Άλλο ένα ζήτημα που με ξένισε ήταν η διαδικτυακή ΄΄επίθεση΄΄ που δέχθηκε ο Αντιδήμαρχος κ. Παν. Μανδάλας επειδή διαμόρφωσε ένα χώρο, εντός του πρώην Δημαρχείου Αμανής (Βολισσός), προκειμένου να μπορεί να διαμένει για 2-3 ημέρες ο εκάστοτε Αντιδήμαρχος ή/και εργαζόμενοι του Δήμου, που απασχολούνται στην περιοχή και μεταβαίνουν σ΄ αυτή από την πόλη για υπηρεσιακές εργασίες. Ασφαλώς και όλα τα θέματα της δημόσιας διοίκησης απαιτούν αποφάσεις των αντίστοιχων, αρμοδίων οργάνων. Ασφαλώς και <<η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια αλλά και να φαίνεται>>, όμως οι μονίμως φωνασκούντες ας μάθουν ότι <<ουχί εγένετο ο άνθρωπος δια το Σάββατον (νόμος) αλλά το Σάββατο δια τον άνθρωπον>>. Έτσι, ας προτάξουν τον στόχο, που πρέπει να είναι άμεσος και παράλληλα ας επισημάνουν τα δέοντα. Προσωπικά, συγχαίρω τον Αντιδήμαρχο Παναγιώτη Μανδάλα διότι, όσες φορές επισκέφθηκα την Αμανή και συνομίλησα με κατοίκους, είδα ότι προωθεί τα αιτήματα τους προς ικανοποίηση, στο μέτρο του εφικτού. Αναφορικά δε με τη διαμόρφωση του χώρου του Δημαρχείου, μάλλον θα έπρεπε να τον ευγνωμονούν για ότι έκανε. Οι παλιές εποχές –προ ΄΄Καλλικράτη΄΄– όπου κάθε τοπικός παράγοντας ήταν ΄΄μπάρμπας στην Κορώνη του΄΄ παρήλθαν. Σήμερα, πλέον, μπορεί ο δείνα Αντιδήμαρχος να τοποθετηθεί σε μια περιοχή έως και 100 χιλιόμετρα μακρύτερα από τον τόπο διαμονής ή δραστηριότητάς του (μιλάω για την Χίο). Και εάν είναι έμμισθος Αντιδήμαρχος ας πούμε ότι, πρόβλημά του είναι να βρει ιδιωτικό κατάλυμα και να διανυκτερεύσει, πληρώνοντας από τη μισθοδοσία του Αντιδημάρχου. Εάν, όμως, είναι, είτε συνταξιούχος είτε δημόσιος υπάλληλος, γιατί θα πρέπει να πληρώνει -από το υστέρημά του- την ενασχόλησή του με τα κοινά; Είναι δίκαιο αυτό και δημοκρατικό; Δίνει σε όλους τους πολίτες ίσες ευκαιρίες προσφοράς και ενασχόλησης με τα κοινά και την τοπική Αυτοδιοίκηση ή ευνοεί τους ανέργους και τους ελεύθερους επαγγελματίες, καθιστώντας τους ΄΄επαγγελματίες΄΄ της Αυτοδιοίκησης; Μάλλον κάποιοι αγνοούν ότι, εν πολλοίς, η μισθοδοσία ενός μέσου δημοσίου υπαλλήλου είναι μικρότερη αυτής του Αντιδημάρχου και οι ασχολούμενοι με τα κοινά έχουν παιδιά να θρέψουν από την μισθοδοσία της Υπηρεσίας τους, θέλουν όμως να προσφέρουν και στον τόπο δίχως επιπλέον ανταλλάγματα αλλά και δίχως ζημία. Είναι, δηλαδή, σαν να ζητάς από έναν εθελοντή να βοηθήσει κάπου (και που γι΄ αυτό τον ρόλο τον επέλεξε ο λαός) αλλά του ζητάς -πέραν της εθελοντικής εργασίας- να πληρώσει και από την τσέπη του γι΄ αυτό !!!

 

Συνεπώς, η ύπαρξη καταλύματος (τουλάχιστον στην Αμανή, μην σας πω και στα Καρδάμυλα !) θα έπρεπε να είναι δεδομένη, εάν και εφόσον, είτε τα αιρετά είτε τα υπηρεσιακά στελέχη του Δήμου, πρέπει να παραμείνουν στην περιοχή επί 2-3 ημέρες συνεχόμενα, για την παροχή υπηρεσιών, στο πλαίσιο της νόμιμης εργασίας τους.

 

*Ιδιαίτερα με χαροποίησε το γεγονός ότι, σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν από τις επίσημες Αρχές στο Δήμο Χίου, οι νησίδες που κατασκευάστηκαν, επί του οδικού δικτύου, σε διάφορα σημεία της Χίου, τα προηγούμενα 3-4 χρόνια, απέδωσαν ΄΄καρπούς΄΄ και στάθηκαν αφορμή να μειωθούν (έως μηδενιστούν) τα θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα. Να σημειώσω ότι, οι νησίδες στο Νοσοκομείο, στην Αγία Παρασκευή Καστέλο, στο Τάγμα Δεσπότη Λιβαδίων, όπως και οι διαμορφώσεις έξω από αρκετά σχολεία της πόλης μας (π.χ. πεζοδρομήσεις και ηλεκτροφωτισμοί, ανισόπεδες ράμπες και κόμβοι για την ασφαλή διέλευση μαθητών, ατόμων με αναπηρία, μικρών παιδιών, κλπ., σε 1ο-6ο Δημοτικά Σχολεία, 3ο-8ο Δημοτικά Σχολεία και 3ο-8ο Νηπιαγωγεία, 1ο-2ο ΤΕΕ και 2ο Δημοτικό Ευαγγελίστριας, 7ο Δημοτικό, κ.α.) προγραμματίστηκαν, σχεδιάστηκαν και δημοπρατήθηκαν από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή και μάλιστα εγκρίθηκαν από την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής την περίοδο 2017-2019 οπότε και προέδρευα σ΄ αυτή. Θυμάμαι δε, χαρακτηριστικά ότι, για να εγκρίνουμε τις τελικές μελέτες, πέρασαν 2-3 φορές από την Επιτροπή μας, αφού θέλαμε να υπάρχει κοινωνική συναίνεση, να μην θιγεί το περιβάλλον (με κόψιμο δένδρων, κ.α.) και να προηγηθεί αυτοψία των μελών της Επιτροπής επί τόπου. Κάλεσα στο Δήμο κατοίκους από το Καστέλο και την Ευαγγελίστρια, τις Δ/νσεις Εκπαίδευσης και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και αφού εκφράστηκαν θετικά τότε προχωρήσαμε. Βέβαια, η δική μας Απόφαση ήταν καθαρά γνωμοδοτική, διότι την τελική (ουσιαστική) την έλαβε το Δημοτικό Συμβούλιο. Στην αρχή υπήρξαν αρκετές μικροσυγκρούσεις οχημάτων στο Καστέλο (που, όμως, οφείλονταν σε υπαιτιότητα των οδηγών αποκλειστικά, λόγω υπερβολικής ταχύτητας) και πολλοί είχαν σπεύσει να μας επικρίνουν, αλλά πάντοτε εγώ τους έλεγα ότι, ο επερχόμενος χρόνος θα δείξει ποιος έχει δίκιο. Και πράγματι, σήμερα, 3-4 χρόνια μετά, έχουν καταστεί στη συνείδηση και τη σκέψη των οδηγών και υπάρχει μεγαλύτερη προσοχή, με αποτέλεσμα να μην έχουμε θύματα. Από εκεί και πέρα, όποιος έχει μάθει να τρέχει και να υπερβαίνει το όριο ταχύτητας που θέτουν οι πινακίδες, αργά ή γρήγορα θα δει ΄΄τον χάρο με τα μάτια του΄΄ ακόμη και μια ευθεία λεωφόρο να του έχεις να περάσει… !!! Θεωρώ άξιο λόγου, να συνεχιστεί αυτός ο σχεδιασμός, για την ασφαλή πρόσβαση των παιδιών στα σχολεία, ιδιαίτερα προς το 4ο Γυμνάσιο (οδός Παναγίας Λέτσαινας), το Γυμνάσιο Κάμπου (οδός Αεροπόρου Ράλλη), το Νηπιαγωγείο Νεοχωρίου (εθνικό επαρχιακό δίκτυο Χίου-Καλλιμασιάς), κ.α.

 

*Ειλικρινά, κάθε φορά που διέρχομαι από το εν λόγω σημείο, αγανακτώ ! Αναφέρομαι στην οδό Ριζαρείου, όπου η οικογένεια Γιάννη και Μαρίας Χωρέμη διέθεσε δωρεάν (επί δημοτικής Αρχής Μεννή, το 2004, κατόπιν παρακλήσεως του τότε Δημάρχου) ικανή έκταση γης, επί δεκάδες μέτρα, προκειμένου να επεκταθεί κατ΄ Ανατολάς το πλάτος του οδοστρώματος κι έτσι να κατασκευαστεί πεζοδρόμιο και να μπορούν με ασφάλεια να διέρχονται πεζοί και οχήματα. Η οικογένεια Χωρέμη έχει ευεργετήσει πολυμερώς και πολυτρόπως την Χίο, στο διάβα του χρόνου. Δυστυχώς, ακόμη και η δωρεά αυτή ΄΄πήγε στον βρόντο΄΄ αφού καμία μετέπειτα δημοτική Αρχή δεν προχώρησε τον σχεδιασμό Μεννή (υπάρχει η σύμφωνη γνώμη της Ταξιαρχίας για τη διάθεση έκτασης του στρατοπέδου Σαλαλέ επί της Ριζαρείου, ώστε η τελευταία να διαπλατυνθεί αρκετά), με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν καθημερινά δεκάδες παιδιά (του 1ου Δημοτικού Σχολείου, αλλά και του 7ου Νηπιαγωγείου), που προχωρούν σε ένα δρόμο πολύ στενό, με μεγάλη κυκλοφορία αυτοκινήτων και δίχως πεζοδρόμιο, αλλά και η διέλευση των πεζών να είναι αδύναμη έως επικίνδυνη (με κάθε επιείκεια). Και όχι μόνο αυτό, αλλά ο διατεθείς χώρος έχει γίνει χώρος στάθμευσης οχημάτων με αποτέλεσμα να είναι ακόμη μικρότερος από ότι παλαιότερα (που δεν στάθμευαν οχήματα εκεί). Αίσχος ! Ας αναλάβει, επιτέλους, κάποιος αιρετός, να προχωρήσει η υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού. Θα μείνει στην ιστορία όποιος το κάνει ! Η οδός Ριζαρείου είναι η τρίτη σε μέγεθος πύλη εισόδου στην πόλη από τη νότια Χίο (πρώτη είναι η Λεωφόρος Ενώσεως και δεύτερη η Γ. Βερίτη). Ας έχουμε υπόψιν και κάτι ακόμη: Μετά την ολοκλήρωση του δικαστικού μεγάρου (στον περιφερειακό δρόμο παράκαμψης της πόλης- μετά το μέσα γεφύρι Βαρβασίου), οι περισσότεροι πολίτες θα μεταβαίνουν εκεί από το κέντρο της πόλης, με τα πόδια, μέσω των οδών Ριζαρείου και Ταξιαρχίας Ρίμινι. Οπότε η κατασκευή ενός ενιαίου πεζοδρομίου από την παλιά Λαχαναγορά έως το γεφύρι Βαρβασίου θεωρείται απαραίτητο έργο. Ας ξεκινήσει τώρα ο σχεδιασμός και η ένταξη του, ώστε να γίνει σε 3-4 χρόνια, που θα τελειώσει το δικαστικό μέγαρο ! Ακόμη και η ανάπλαση του χώρου της πρώην Λαχαναγοράς δεν θα έχει βέλτιστη αξία, εάν δεν συνδυαστεί με την ενοποίησή του με τον περιφερειακό δρόμο παράκαμψης της πόλης και τους υποψήφιους γειτονικούς χώρους στάθμευσης.

 

*Ο πόλεμος στην Ουκρανία απέδειξε περίτρανα ότι, πολλοί εκ των εμπλεκομένων είναι υποκριτές. Φέρουν την ιδιότητα του Ορθοδόξου Χριστιανού, αλλά ενεργούν είτε ως δικτάτορες είτε ως αντίχριστοι ! Ο Πούτιν έχασε κάθε έννοια ανθρωπιάς, πίστης και αγάπης στον πλησίον. Θα έπρεπε να ντρέπεται όταν μεταβαίνει σε Ναούς και ανάβει κεριά, τη στιγμή που βομβαρδίζει αμάχους, εγκύους και μικρά ορφανά παιδιά. Δεν είχε κανένα δικαίωμα να επιτεθεί σε ένα ξένο κράτος, όποιο καθεστώς και να ισχύει σε αυτό. Κάθε λαός έχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Εάν δεν επικρατεί δημοκρατικό καθεστώς στην Ουκρανία, ας στείλει τους κυβερνόντες σπίτι τους ο Ουκρανικός λαός, όχι ο κάθε γειτονικός που εισέρχεται ως εισβολέας, καταπατώντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου. Με το σκεπτικό του Πούτιν εισέβαλε στην Κύπρο το 1974 η Τουρκία και μέχρι σήμερα η μεγαλόνησος στενάζει και βοά από την Τουρκική θηριωδία. Αρκετά δεινά υπέστη και η χώρα μας, αλλά και η ανθρωπότητα, από την ΕΣΣΔ στο παρελθόν. Ας είναι, λοιπόν, πολύ προσεκτικοί, όσοι αρθρώνουν δημόσιο λόγο, περί των γενομένων διεθνώς, διότι η ιστορία επαναλαμβάνεται !

 

*Αυτά και άλλα πολλά ήθελα να πω, αλλά ο χρόνος και ο χώρος δεν επαρκεί. Σε λίγες ημέρες και πάλι μαζί. Έως τότε, υγεία και χαρά κατ΄ άμφω ! Ο Θεός να βάλει το χέρι του ! Καλή Σαρακοστή !-