Πρόβες ελληνοτουρκικού πολεμικού επεισοδίου και προετοιμασία πολέμου. Πρόβες συμβατικού πυρηνικού πολέμου στην Ουκρανία. Η σφαγή των αμνών και η ζωή εν τάφω για τους δρόμους και τα κέρδη των υδρογονανθράκων, των γεωπολιτικών σφαιρών επιρροής και την εξουσία τους.

 

Υπάρχει λόγος και μάλιστα σοβαρός, που ο κάθε εχέφρονας άνθρωπος ανησυχεί. Mε αυτή την πολεμική προπαγάνδα στα κανάλια, όπως και στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου, με τις ανοησίες που τσαμπουνάνε, με το κλίμα εθνικιστικής υστερίας και πολεμικής προετοιμασίας για σύρραξη. Ήδη η ζωή, με άξονα την ματαιότητα κάθε άδικου πολέμου, γίνεται "ζωή εν τάφω" και για τους λαούς των μη εμπολέμων χωρών.

 

Γιατί αυτό που πήρε χθες η Ουκρανία όσον αφορά το αίτημα για ένταξή της στο ΝΑΤΟ, το ίδιο κατά πάσα πιθανότητα θα πάρει αύριο και η χώρα μας ''ως βοήθεια'' στο απευκταίο σενάριο ελληνοτουρκικής στρατιωτικής σύγκρουσης. ΙμπεριαλΗστές, αρπακτικά και άλλα πολλά είναι το νατοϊκό διευθυντήριο, αλλά δεν είναι ηλίθιοι. Ηλίθιοι χρήσιμοι και λαδωμένα πιόνια για την βρώμικη δουλειά θα βρίσκονται πάντα και παντού.

 

Η άρχουσα τάξη με την πολιτική ηγεσία στην χώρα μας (μπροστά στην αναμφισβήτητη επιθετικότητα της άρχουσας τάξης και της πολιτικής ηγεσίας της ισχυρότερης Τουρκίας για τον αποκλεισμό της από την μοιρασιά των δρόμων και των κοιτασμάτων των πετρελαίων και των αερίων στην Ανατολική Μεσόγειο) καλό θα είναι (και δεν τα λέμε κάποιοι για να τις συμβουλεύσουμε, εξάλλου δεν το έχουν ανάγκη - άλλη δουλειά αν έχουν κάνει τις επιλογές τους) να κρατάνε για παράδειγμα μικρό καλάθι στο Ουκρανικό. Να κρατούν ισορροπίες με την Ρωσία. Να σταματήσουν το παραλήρημα και τις αποστολές στρατιωτικού υλικού. Να απεμπλέξουν την χώρα μας από τον πόλεμο εκεί και τις κυρώσεις. Γιατί όσο θα υπάρχει κλιμάκωση ,δεν θα αποφύγουμε και τα σοβαρά αντίποινα.

 

Όπως και με την Τουρκία να μην λειτουργούν ως proxy war (αντιπρόσωπος - πληρεξούσιο πολέμου) των συμφερόντων των ΗΠΑ-Γαλλίας και των πολυεθνικών των εξορύξεων. Διότι μπορεί το διακύβευμα, όταν θα γίνει "λάθος μοιρασιά" και "ταμείο", να είναι η ακεραιότητα, πιθανόν ο ακρωτηριασμός της χώρας μας και η "τύχη" του λαού. Κατά συνέπεια και των ίδιων.

 

Άλλα πράγματα θα 'πρεπε να είχαν δρομολογηθεί από τους λαούς της Ευρώπης. Όπως και στα δυο παράλια του Αιγαίου. Οι αναγκαίες πολιτικές για την ειρήνη, την συνεργασία και την φιλία των λαών χρειάζονται αντίστοιχα συγκέντρωση και συντονισμό κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Για την αξιοβίωτη ζωή έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.