Η κερασιά καλλιεργείται για τους καρπούς της, τα κεράσια, που είναι πολύ υγιεινά και μεγάλης εμπορικής αξίας, γιατί εμφανίζονται νωρίς στην αγορά σε εποχή, που υπάρχει έλλειψη νωπών καρπών. Τα κεράσια χρησιμοποιούνται επίσης στη ζαχαροπλαστική και στην ποτοποιία.

               Η κερασιά είναι δένδρο φυλλοβόλο, μεγάλους μεγέθους, με βλάστηση συνήθως ορθόκλαδη. Μπαίνει σε αξιόλογη καρποφορία από τον 4ο έως 6ο χρόνο της ηλικίας της, ανάλογα με το χρησιμοποιούμενο υποκείμενο. Η παραγωγική ζωή της υπολογίζεται σε 40 έως 50 χρόνια.

               Η κερασιά πολλαπλασιάζεται με ενοφθαλμισμό με όρθιο Τ πάνω σε υποκείμενα σπορόφυτα ή κλώνους ηλικίας 1 έως 2 χρόνων. Ο ενοφθαλμισμός μπορεί να γίνει την άνοιξη, το καλοκαίρι (μέσα Ιουλίου) και το φθινόπωρο (αρχές Σεπτεμβρίου).

               Οι ποικιλίες της κερασιάς διακρίνονται σε σκληρόσαρκες και μαλακόσαρκες. Οι σκληρόσαρκες ποικιλίες είναι κατάλληλες κυρίως για νωπή κατανάλωση και δευτερευόντως για μεταποίηση (ποτά, φρουτοσαλάτες κ.λπ.). Οι μαλακόσαρκες ποικιλίες είναι κυρίως κατάλληλες για μεταποίηση (μαρμελάδες, χυμοί, κ.λπ.) και δευτερευόντως για νωπή κατανάλωση.

               Η κερασιά είναι δένδρο απαιτητικό στις κλιματικές συνθήκες. Ευδοκιμεί σε περιοχές που εξασφαλίζονται αρκετό χειμερινό ψύχος (600 έως 1300 ώρες ψύχους κάτω από 7˚C), ευνοϊκές καιρικές συνθήκες κατά την περίοδο της άνθησης και δροσερό καλοκαίρι.

               Η κερασιά, όταν βρίσκεται σε πλήρη λήθαργο, αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες, που καταστρέφουν τους οφθαλμούς της ροδακινιάς και προκαλούν σοβαρή ζημιά στα δένδρα. Αλλά είναι πολύ ευαίσθητη στον παγετό, πριν τα δένδρα μπουν σε πλήρη λήθαργο.

               Η άνοιξη, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της άνθησης και ανάπτυξης των καρπών, πρέπει να είναι απαλλαγμένη από βροχές, γιατί κατά την άνθηση μειώνουν σημαντικά το ποσοστό καρπόδεσης και προκαλούν σχίσιμο καρπών στις σκληρόκαρπες ποικιλίες κατά την έναρξη της ωρίμασης ή κατά την πλήρη ωρίμαση. Επίσης ευνοούν και την ανάπτυξη μυκητολογικών ασθενειών, ιδιαίτερα της μονίλιας.

               Η κερασιά δεν ανέχεται ψηλές θερμοκρασίες κατά το καλοκαίρι. Το δροσερό καλοκαίρι ευνοεί ιδιαίτερα στην παραγωγή καρπών ανώτερης ποιότητας (άρωμα).

               Δεν προσαρμόζεται στις μεγάλες εσωτερικές πεδιάδες, λόγω της σημειούμενης συνήθως ψηλής και παρατεταμένης καλοκαιρινής θερμοκρασίας, στην οποία είναι ευαίσθητη. Διπλοί ή δίδυμοι καρποί σπάνια παρατηρούνται σε περιοχές με δροσερό καλοκαίρι, ενώ με ζεστό καλοκαίρι, κυρίως κατά τον Ιούλιο και Αύγουστο, το ποσοστό των διπλών καρπών μπορεί να φθάσει μέχρι 20-30%. Το πρόβλημα των διπλών καρπών αντιμετωπίζεται μόνο με την επιλογή κατάλληλης τοποθεσίας για εγκατάσταση κερασεώνα. Περιοχές που υπόκεινται σε ψηλές θερμοκρασίες (32,2˚C ή πιο πάνω) κατά τα τέλη της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού πρέπει να αποφεύγονται.

               Η βροχή κατά τη διάρκεια ή λίγο προ της συγκομιδής μπορεί να προκαλέσει σχίσιμο καρπών. Συνήθως τα μικρά σχισίματα επουλώνονται επαρκώς και οι καρποί είναι εμπορεύσιμοι. Τα μεγάλα όμως σχισίματα βοηθούν στην εγκατάσταση ανεπιθύμητων μικροοργανισμών. Συνιστάται τα σχισμένα κεράσια να ψύχονται αμέσως μετά τη συλλογή και κατά τη διαλογή.

               Το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με την επιλογή ποικιλιών ανθεκτικών στο σχίσιμο.

Εποχή φύτευσης

               Η φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται από το Νοέμβριο μόλις συμπληρωθεί η φυλλόπτωση, μέχρι τις αρχές της άνοιξης, πριν εκπτυχθούν οι οφθαλμοί, και πάντοτε με ευνοϊκές εδαφοκλιματικές συνθήκες. Σε παγετόπληκτες περιοχές συνιστάται να φυτεύεται μετά τη διέλευση των παγετών.

Πότισμα

               Η κερασιά έχει τις μεγαλύτερες ανάγκες της σε νερό κατά την άνοιξη και στις αρχές καλοκαιριού, γιατί η περισσότερη νέα βλάστηση παράγεται κατά διάρκεια ανάπτυξης των καρπών της. Το πότισμα θα πρέπει να γίνεται με βάση τις ανάγκες της μάλλον, παρά με ημερολογιακή βάση.

               Ακόμα θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η κερασιά χαρακτηρίζεται από έντονη διαπνοή των φύλλων της και σε περίοδο ξηρασίας τα φύλλα απορροφούν νερό από τους καρπούς, με αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής. Γι' αυτό η εξασφάλιση νερού στο δένδρο, όταν το έχει ανάγκη, αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την επίτευξη σταθερής και ικανοποιητικής παραγωγής.

Λίπανση

               Στον καθορισμό των λιπαντικών αναγκών της κερασιάς θα πρέπει να συνεκτιμώνται το μήκος της βλάστησης, το χρώμα των φύλλων, η παραγωγή και η ανάλυση εδάφους και φύλλων.

Κλάδεμα

               Στην κερασοκαλλιέργεια τα πιο επικρατέστερα σχήματα μόρφωσης των δένδρων είναι το κυπελλοειδές και ο οπωροφόρος φράχτης.

Συγκομιδή

               Τα κεράσια, που προορίζονται για νωπή κατανάλωση, συγκομίζονται κατά κανόνα με το χέρι, μαζί με τον ποδίσκο, συνήθως σε 1 έως 2 χέρια. Τα κεράσια όμως, που προορίζονται για μεταποίηση, συγκομίζονται μηχανικά. Με αυτή όμως την τεχνική ο καρπός αποσπάται από τον ποδίσκο και υφίσταται μηχανικούς τραυματισμούς, που τον καθιστούν ευάλωτο στη σήψη. Γι' αυτό τα κεράσια αυτά πρέπει μέχρι να μεταφερθούν στο εργοστάσιο για μεταποίηση, να προψυχθούν.

               Τα κεράσια πρέπει να συλλέγονται αν είναι δυνατόν, κατά το πιο δροσερό τμήμα της ημέρας. Όταν ο καιρός είναι ζεστός, η διαπνοή των φύλλων των δένδρων είναι έντονη.

               Τα κεράσια αμέσως μετά τη συλλογή τους πρέπει να διατηρούνται σε σκιερό μέρος και να σκεπάζονται με βρεγμένο καραβόπανο. Η έκθεση στον ήλιο ή στον άνεμο αυξάνει τη διαπνοή των καρπών και σμικρύνει το χρόνο διατηρήσεώς τους. Οι καρποί συνιστάται να μεταφέρονται το ταχύτερο δυνατό στους αποθηκευτικούς χώρους διαλογής και συντήρησης σε φορτηγά με σύστημα ψύξης και υγρασίας.

Συντήρηση

               Τα κεράσια μπορεί να συντηρηθούν για δύο εβδομάδες σε ψυκτικούς χώρους με θερμοκρασία 0˚C  και σχετική υγρασία 95%, υπό την προϋπόθεση ότι θα τοποθετηθούν στους ψυκτικούς χώρους αμέσως μετά τη συγκομιδή.

Γράφει: Ανδριάνα Ν. Καρανικολή, Γεωπόνος.

E- mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.