Η λάσπη στο ανεμιστήρα που πέφτει στις κριτικές απ' τα αριστερά για την Αχτσιόγλου,σε ανθρώπους με ιστορία στο εργατικό κίνημα και τους αγώνες του,δεν πιάνει.

Ο λαϊκός κόσμος, ο κόσμος της εργασίας, η νεολαία που στη μεγάλη της πλειοψηφία παραμένει άνεργη κι έχει μεταναστεύσει, οι συνταξιούχοι που είδαν στις συντάξεις τους, τους κόπους μιας ζωής να εξαϋλώνονται,έχουν ένστικτο, μυαλό, γνώση και πείρα.

Η ασπίδα σωτηρίας που σηκώνεται στην νέα υπουργό ,(αποτελεί επιλογή τρόικας-Τσίπρα, η συνέχεια Κατρούγκαλου στο Εργασίας) που στήνεται ενορχηστρωμένα και κατευθυνόμενα από τους καθεστωτικούς μηχανισμούς προπαγάνδας και τα συστημικά μ.μ.ε, είναι το άλλοθι, ο φερετζές του Σύριζα. Του κυβερνητισμού του και των καταστροφικών για τις ζωές μας και την χώρα μνημονιακών επιλογών του.

Υποκριτικά, φαρισαϊκά δυιλίζουν τον κώνωπα, το ρίχνουν στο παραμύθι του σεξισμού για να αποπροσανατολίσουν πολιτικά, ενώ κάνουν γαργάρα και καταπίνουν την κάμηλο της κυβέρνησης.

Βλέπω δυστυχώς ανθρώπους που αισθάνονται και είναι αριστεροί να έχουν τσιμπήσει, να έχουν πέσει στην παγίδα για σεξισμό στην αριστερή κριτική προς την Αχτσιόγλου. Κοινώς την έχουν πατήσει. Ας το ξανασκεφτούν το όλο στόρυ. Δεν θέλει και πολύ μυαλό. Εξάλλου η πολιτική εικόνα μιλάει από μόνη της.Φωνάζει...

Γράφει: ο Bασίλης Μαυρέλος